Jaaroverzicht 2016, over trainen, trainers en afvallen

Het jaar

Het was een jaar van sporten, afvallen en uitdagingen. Met mijn gewicht eindigde ik in 2015 met 82,1 kg. Dat was bij de eerste keer wegen in januari weer omhoog naar 83,5 kg, maar eindigde eergisteren op 77 kg. Het laagste gewicht in 2016 was 75,7 kg. Concreet gewichtsverlies over 2016: 6,5 kg.

De uitdaging

Dit jaar voor het eerst: uitdagingen. En de eerste op sportief gebied was de plank. Het is voor mij een oefening met frustratie omdat mijn record 1 minuut 32 was. De uitdaging was de twee minuten te halen en dat is gelukt! Ik heb een plank van twee minuten gehaald! De volgende uitdagingen waren op opruimgebied vanwege de verbouwing van de badkamer. December heb ik overgeslagen maar in januari wil ik weer een uitdaging. Toch maar die push up? Of anders de wall sit?

Trainingscijfers

Ook dit jaar weer een excelsheet met cijfers, en de grootste lol is daarbij natuurlijk dat ik 2015 en 2016 kan vergelijken. Voorgaande jaren heb ik het niet zo grondig bijgehouden. Waar die cijfers in ieder geval verhelderend voor werkten: mijn trainingsbezigheden zijn wel enigszins verschoven. Ik heb 42 keer met een trainer in de sportschool gestaan, waarvan 39 keer met Pedro die eind november weg ging. In december heb ik 3 keer met Bert gewerkt. Zelf heb ik nog 105 keer in de sportschool gestaan. Dat is dus in totaal 147 keer vrijdagochtenden, zondagmiddagen, dinsdagavonden, donderdagavonden, een enkele woensdagavond, soms overdag doordeweeks. En ik vind het nog leuk ook.

kerstkaart2016

Mijn ruime marathon zwemmen van vorig jaar heb ik overtroffen: 2254 baantjes, 45.080 meter. Voor een mooi rond cijfer had ik dus vanochtend mogen stoppen bij acht baantjes.
Die andere marathon namelijk roeien, wat ik 98x heb gedaan, levert 58.189 meter op. Dat was vorig jaar ruim 8000 meter meer.
Veel lopen: ruim 19 uur waarvan zo’n 16 uur in intervaltrainingen, daar zit een stevige verschuiving, vorig jaar was het andersom. De crosstrainer heb ik dit jaar veel gebruikt, daar stond ik ruim 13 uur op. Trouwens onder het genot van heel veel National Geographic documentaires, met dank aan de nieuwe apparaten bij Health City.

En andere oefeningen?

Touwtje springen met wisselend succes, soms kan ik eindeloos door springen, andere dagen haak ik om de tien sprongen in dat touw. Walking lunges, Pedro of Bert zijn er goed in extra gewichten in mijn handen te stoppen, zelf doe ik het meestal zonder gewicht. De trap from hell heb ik dit jaar overgeslagen: 4,5 minuut en toen heb ik het rotding uit mijn repertoire geschrapt. En ook nog Body Balance waar ik veel te weinig heb gestaan, namelijk zes keer. Dat wil ik volgend jaar meer doen. Core training, meestal zit ik me op zondagmorgen te bedenken waarom ik dat zo graag doe. Ik ben er 22x geweest dit jaar. Pedro heeft een krachtschema gemaakt voor mij, dat gebruik ik nog steeds.

Blogcijfers

Het is niet eens zo extreem veel geweest dit jaar. Met dit blog meegeteld: 83 blogs. Het blijft leuk om te doen, en de enthousiaste reacties lezen is ook enorm leuk. Ik heb zelfs een aantal maanden maandoverzichten gemaakt. In 2017 blijf ik gewoon doorgaan en dan probeer ik de regelmaat erin te houden. Eens per week mogen jullie een blog van me verwachten. Een fijn en gezond 2017 toegewenst.

Het mooiste boek van het jaar: #50books vraag 50

Een typische vraag aan het einde van het jaar en een mooie vraag als afsluiter voor Hendrik Jan. Volgend jaar neemt Martha het over en ik ben benieuwd naar haar vragen. Maar tot dan: Hendrik Jan, bedankt voor heel veel mooie vragen.

Vraag 50: Wat is het mooiste boek dat je dit jaar las?

Het is een vraag die me bekend voorkomt, maar het is een typische vraag voor het einde van het jaar. Vorig jaar mochten we een top-drie leveren, dit jaar wordt het dus het mooiste boek van het jaar. En daar heb ik – net als met die top-drie – moeite mee.

Series

Ik hou er niet van, maar lees ze wel. 2016 is voor mij bij uitstek het seriejaar geweest, als ik in Goodreads kijk, heb ik me kostelijk geamuseerd met Cassandra Clare en heb ik achttien titels van haar gelezen. Eileen Wilks heb ik herlezen, dat waren er ook weer elf. Julie Kagawa, drie titels. Ransom Riggs, ook weer drie titels. De drie boeken waren trouwens beter dan die ene film.

Maar Ali, dat mooiste boek?

Dat blijkt dus weer een opgave te zijn. In Goodreads kan je je boeken een rating meegeven die varieert van 1 tot 5 sterren. Vier sterren was mijn hoogste rating en die heb ik zeer scheutig uitgedeeld, namelijk aan twintig van de negenenveertig boeken. Daar heb ik dus ook niets aan. Wat is mijn mooiste boek? Die twintig boeken die ik vier sterren heb gegeven? Twintig mooiste boeken? Daar begin ik niet aan. Er zijn andere manieren.

Uitschieters

Een rating van vier sterren betekent in Goodreads taal ‘really liked it’. De uitschieters die net even wat leuker waren kan je daar niet mee benoemen.

  • Het niet verwachte boek: Harry Potter and the Cursed Child, een achtste Harry Potter waar ik met grote aarzeling aan begon want het verhaal was toch al afgerond. Maar toch: boven verwachting erg leuk en ik heb me er enorm mee geamuseerd.
  • Het krijgertje: Octopus van Michael Gallagher. Librarythings heeft Early Reviewers boeken weg te geven. Dat is fijn, ook omdat er e-books tussen zitten. Sommigen vallen tegen, deze was een fijne. Leuke held, een veertienjarige dief die detective wil worden. Leuk verhaal dat onverwacht in mijn theater en romans serie bijgeschreven kon worden.
  • De verrassing: Devil’s Bridge van Linda Fairstein. Zij schrijft een spannende serie over Assistant DA Alexandra Cooper. Het verhaal wordt vrijwel altijd uit haar perspectief verteld. Niet deze, want die wordt uit het perspectief van Detective Mike Chapman verteld. En het was weer ouderwets verrassend goed.

Dat het volgende jaar ook maar weer een mooi jaar mag worden voor lezen.

De leesvraag #50books is een initiatief van Peter in 2013. Martha nam het in 2014 over en in 2015 ging Peter zelf weer verder. Hendrik Jan heeft het overgenomen in 2016. Deze vraag staat hier.

Fictie of geen fictie, dat is vraag 49 van #50books

Ik ben een fictielezer en daar ben ik niet alleen in tussen de boekbloggers die de vragen van #50books beantwoorden.

Vraag 49: Als je geen roman leest, wat lees je dan?

Wat leest iedereen?

Niek leest bladen en ongerust glijdt mijn blik naar de stapel ongelezen tijdschriften bij mijn stoel bij het raam. Scènes, Historisch Nieuwsblad, Psychologie Magazine, Onze Taal, Margriet. Van al die bladen lees ik de Margriet al het langste, ongeveer vanaf mijn 14e. Martha leest ook bladen, ik word vooral nieuwsgierig naar het blad Simply Haken. De flessen shampoo die zij leest, lees ik ook. Lalagè heeft simpelweg een lijstje gepubliceerd, van dat lijstje heb ik er geen één gelezen. Misschien toch eens kijken. Foxxblok produceert ook een lijstje, ook geen één van gelezen.

Mijn eigen lijstje

non-fictieIk moet Goodreads raadplegen om te zien wat ik ook alweer heb gelezen. Margriet van der Linden, Team Hillary, dat is de enige non-fictie die er is ingegaan dit jaar. Het nog te lezen plankje is wat voller. In eentje ben ik al bezig: Jolande Withuis, Juliana, vorstin in een mannenwereld. Er staan er twee op mijn heel graag lezen lijstje: Martin Bossenbroek, De Boerenoorlog, een boek van iemand waar ik voor gewerkt heb over een periode waar ik bar weinig vanaf weet. David Remnick, The Bridge, over Barack Obama. Dat boek heeft niet zoveel haast meer nu hij op 20 januari plaats gaat maken voor de vreemdste president of all times. Maar het is nog steeds interessant.  En ondertussen ga ik proberen die stapel ongelezen tijdschriften weg te werken.

De leesvraag #50books is een initiatief van Peter in 2013. Martha nam het in 2014 over en in 2015 ging Peter zelf weer verder. Hendrik Jan heeft het overgenomen in 2016. Deze vraag staat hier.

Over nieuwe trainers en lijstjes

Rust en weinig training, dat was ongeveer mijn maand vanaf 7 december, de datum van mijn laatste training met Pedro. December werkt psychologisch. De laatste maand van het jaar, ik word er moe van.

Nieuwe trainer

trainersIk heb nu twee trainingen met Bert gehad. Het is nog een beetje verkennen, wat kan ik en wat kan hij voor mij verzinnen. Tot nu bevalt het me wel. Zeker de tweede training was lekker en heb ik me in het zweet gewerkt. Zo’n training dat je voelt dat je wat hebt gedaan. Hij merkte wel op dat de opbouw met Pedro wel groter was dat hij had gedacht. Hij werkt anders, werkt met schema’s en veel herhalingen, voordeel daarvan: je ziet opbouw, je ziet groei. Nadeel zou kunnen zijn dat er wat te weinig afwisseling is naar mijn zin, maar daar ben ik zelf bij.

Lijstje

Ik ben niet vooruit te branden deze week. Het weekend is één lang kerstweekend. Dat heb je met tweede Kerstdag op maandag. Ik heb deze week vrij en gewoonte getrouw heb ik een to do lijstje gemaakt. Daar staan een aantal dingen op die moeten gebeuren: lampjes kopen voor de badkamer bijvoorbeeld. Ook een aantal dingen die wel eens een keer mogen: onderhoud plegen aan mijn blog. De deuren voor mijn badkamer worden afgeleverd en worden er pas de tweede week van januari ingezet. Voor de rest geef ik me er maar aan over. Dat lijstje is na de vrije week ook nog wel een lijstje. Rust is goed zullen we maar zeggen. Er staat in ieder geval nog een training met Bert op het programma, en ik wil zelf ook nog wat doen. En ik ga bowlen en steengrillen. Morgenavond, zonder bowlmaatje Herman die net een hartoperatie heeft gehad, maar met bowlmaatjes Bauke en Arjan. Lekker een deuk in de baan gooien.

Totaal: 1 jaar, 193 dagen

Foto: Pixabay, CC0 gebruik

Dag: #WOT deel 51

Iedere donderdag publiceert @drspee een woord waar je over mee kunt bloggen, vloggen, ploggen of op een andere manier kunt meedoen.

Het #WOT woord van deze week is dag ~ 1) Afscheid 2) Begrensde tijdruimte 3) Bepaald tijdvak 4) Bepaalde tijd 5) Dagelijks 6) Dageraad 7) Daglicht 8) Datum en tijd 9) Decagram 10) Decagram (afk.) 11) Deel van de week 12) Deel van een etmaal 13) Deel van een jaar 14) Deel van een week 15) Deel van het jaar 16) Dies 17) Dik eind touw (scheepst.) 18) Eenheid van tijd 19) Eind touw.

Vrij

Deze donderdag is de eerste dag van mijn anderhalve week durende kerstvakantie. Hoog tijd. Het was een enerverende maand. Een overlijden en twee ernstig zieken hebben voor de nodige stress gezorgd. Voor mij mag het eigenlijk ook gewoon januari worden. Werk vergeet ik even, inclusief dat dingetje dat met mijn database is fout gegaan en waardoor ik waarschijnlijk een dag werk over kan doen. Deze eerste dag mag even rustig blijven. Dat blijft het niet helemaal. Ik heb een afspraak met mijn nieuwe personal trainer. En dat voel ik wel na afloop. De eerste training was nog vrij rustig, deze heeft hij aangepast. Maar dat is voor mijn andere blog.

Hoe loopt zo’n dag?

Nou, enigszins uitslapen dus. De wekker gaat pas om half negen, op werkdagen om half zeven. Ontbijten met kwark, twee koffie, vervolgens sporttas inpakken en wegwezen. Ik ben een beetje langzaam, dus mijn opwarming is wat kort. Gelukkig heeft Bert de tijd en vergast me op verhalen wat er mis is gegaan met zijn verhuizing. Daarna aan het werk. Drie kwartier sporten, voelen dat ik echt wat gedaan heb en daarna het vrij rustige zwembad in. Daar lig ik me weer te verbazen over mannen die naast het bordje “verboden te duiken” het zwembad in duiken. Thuis lunch ik en neem ik me voor wat te gaan doen.
Enfin, een uur later.

Het volgende nuttige van de dag: een kerstlijst samenstellen bij YouTube, Pentatonix, Michael Bublé, James Corden. Spelletje spelen, kerstlijst, nog meer spelletjes spelen. Geeuwend bedenken of ik vanavond wel naar een toneelvoorstelling wil. Dat leek een goed idee toen ik drie weken geleden reserveerde. Ik besluit wel te gaan. Mooie afsluiting van de dag.

WOT betekent Write on Thursday. Het woord van deze week staat hier.

De hartslag van De Appel

De laatste voorstelling van De Appel: Hamlet, een start met David Geysen als eerste op het toneel. Muziek van Carl Beukman op de achtergrond, een hartslag, zo lijkt het. Na David Geysen volgen de andere acteurs van De Appel. Ze beginnen gezamenlijk met de beroemde monoloog “To be or not to be” midden uit het stuk.

Geschiedenis

De Appel

De programmaboekjes

Toneelgroep De Appel is een stukje toneelgeschiedenis na deze serie voorstellingen. De gemeente Den Haag heeft in al zijn wijsheid of gebrek daaraan, besloten de groep geen subsidie meer te geven. Bestaan of niet bestaan, voor De Appel is het de laatste mogelijkheid geworden. Na deze serie komt het theater in Scheveningen leeg te staan. Saillant detail: alle voorstellingen waren uitverkocht, ik zat gistermiddag in een extra ingelaste voorstelling.

Toneelgek

Woon in Den Haag, ga naar de plaatselijke toneelgroepen. Dus naast alle amateurvoorstellingen die ik heb bezocht ben ik ook in de Koninklijke Schouwburg geweest en was ik een trouw bezoeker van De Appel. Bij elke nieuwe voorstelling belde ik een vriendin die net zo toneelgek is als ik en planden we een datum om de nieuwe voorstelling te bezoeken. We waren allebei Appelvriendin. Tantalus, Herakles, Odysseus, we zijn er geweest. Dan kwam je ook wel eens bij een voorstelling die tegenviel. Over Don Quichote hebben we het nog steeds, maar helaas niet omdat we die zo goed vonden.

Terug naar die hartslag

Ik zat er gistermiddag en het viel me meteen op. De muziek, het was bijna een hartslag. Wat is de hartslag van een toneelgroep? Het gebouw? De regisseur? De acteurs? Kijk naar die tendens in de kunstwereld, dat er alsmaar minder acteurs in vaste dienst zijn. En dat worden er nog minder nu De Appel ophoudt te bestaan. Maar die acteurs maken wel voor een groot deel het beeld van een toneelstuk uit. De regisseur heeft een duidelijke stem, maar zonder acteurs doet hij niets. Die acteurs zijn de hartslag van De Appel en zullen straks de hartslag vormen van een andere groep. David Geysen, acteur en regisseur sloot deze voorstelling in De Appel af: “Ik ben dood, u leeft verder. De rest is stilte.” Voor hem wordt de rest niet stilte. Met muziekvriend Carl Beukman gaat hij verder in Degradé. Acteur Bob Schwarze is al jaren artistiek leider van Theater Branoul en heeft na jarenlang touwtrekken wel subsidie gekregen. Actrices Isabella Chapel en Saskia Mees zetten hun werkzaamheden voort onder de naam Claudine & Claudette. Dramaturg Alain Pringels is bezig een eigen gezelschap op te richten onder de naam Compagnie couRage.

Van De Appel blijven de herinneringen.

Bibliotheekblog: NVA bibliotheek

Op een vrijdagmiddag ga ik op bezoek in de Anemoonstraat in Den Haag bij Rita de Haas. Rita is coördinator voor de NVA-bibliotheek. Deze is gevestigd in een pand waarin onder andere een kinderdagverblijf zit en een repetitieruimte voor drie toneelverenigingen. Deze bibliotheek stelt toneelteksten beschikbaar voor het amateurtoneel en is daarmee uniek voor Nederland. Voor het Haagse amateurpubliek is de bibliotheek wel bekend aangezien er aardig wat toneelspelers als vrijwilliger in de bibliotheek werken. Rita vertelt wel dat het nog steeds voorkomt dat mensen contact opnemen die niets wisten van de bibliotheek.

Geschiedenis

De bibliotheek bestaat eigenlijk al vanaf 1953 en was oorspronkelijk onderdeel van de Stichting NCA. Toen deze stichting in 1997 failliet ging heeft de Nederlandse Vereniging voor Amateurtheater (NVA) de boekenverzameling gekocht en vanuit Amersfoort naar Den Haag gehaald. De bibliotheek werd verder beheerd door vrijwilligers. Vrijwilligers van het eerste uur waren onder andere Hannah Coli, Pierre Magnée, Noep van den Bemt, Jim Keulemans, Annelies van Woerden en Rita de Haas. Later was er ook nog de repertoire-advieslijn die door twee dramaturgen werd bemand.

In 2011 werd de NVA als vereniging opgeheven en dreigde de gehele verzameling teksten bij het grofvuil terecht te komen. Dankzij protesten van de vrijwilligers werd het toenmalig NVA-bestuur gedwongen die ene tak van de NVA over te dragen aan de vrijwilligers wat resulteerde in de NVA-bibliotheek. Er kwam een nieuwe website en een catalogus op internet. De kerntaak van de bibliotheek werd daarmee in stand gehouden. Als service naar de leden is de NVA-bibliotheek de speldjes voor jubilea tegen kostprijs beschikbaar blijven stellen.

20161214_NVA (1)

De bibliotheek verhuisde binnen het gebouw aan de Anemoonstraat naar een andere, grotere ruimte. Daardoor werd het mogelijk bezoekers te ontvangen. Je kan nu op afspraak langskomen en grasduinen in de collectie. Verder repeteren drie toneelverenigingen in deze ruimte.

De bibliotheek wordt in stand gehouden door een groep van ongeveer vijftien vrijwilligers die de boeken uitlenen, de ledenadministratie bijhouden en de website en de catalogus beheren. Voor die catalogus worden onder andere synopsissen geschreven van toneelteksten. Rita is coördinator voor de groep vrijwilligers en geeft samen met Mia Meester ook repertoire-advies.

Collectie

De collectie bestaat momenteel uit ongeveer 20.000 titels, waarvan 4000 studieboeken en naslagwerken. Die worden over het algemeen wel uitgeleend, alleen de grote, zware exemplaren moeten in de bibliotheek worden geraadpleegd. De deelcollectie toneelteksten is afkomstig van bekende uitgevers in Nederland. Ook komen nieuwe teksten binnen via de auteurs of via beroepstoneelgroepen. De bibliotheek heeft een abonnement op de teksten van de Nieuwe Toneelbibliotheek. Het overgrote deel van de collectie is Nederlandstalig of vertaald in het Nederlands. Er zijn wel Engelse en Franse teksten, maar die zijn vrij oud. De bibliotheek schaft teksten aan die voldoen aan de criteria: actualiteit, speelbaarheid, recent gespeeld door beroepstoneel en volgens behoefte van verenigingen. Boeken kunnen besteld worden via internet of telefonisch. Hiervoor moet je wel lid zijn. Er zijn ongeveer 1100 leden.

Toekomstplannen

Er zijn voldoende toekomstplannen. Het ledenbestand moet behouden worden en indien mogelijk groeien. Het plan is een ledenwerfactie te houden onder Hogescholen voor de kunst. Ook wil de bibliotheek meer gaan samenwerken met andere toneelbibliotheken. Zij heeft al een goed samenwerkingsverband met de toneelbibliotheek Open Doek in Vlaanderen.
Digitalisering van de collectie is ook een grote wens en daarvoor werkt men samen met bekende uitgeverijen als de Toneelcentrale en Almo in België.
Ook zijn de vrijwilligers druk bezig met het digitaliseren van een reeds bestaand toneelarchief en het uitbreiden daarvan. Hier worden onder andere recensies, foto’s, programmaboekjes en juryrapporten in opgenomen.

Contactgegevens

NVA-bibliotheek
Postbus 61143, 2506 AC Den Haag
Anemoonstraat 25, 2565 DD Den Haag
E-mail: info@nvabibliotheek.nl
Internet: www.nvabibliotheek.nl
Telefoon: voor informatie, lenen en hulp bij repertoirekeuze: 070-3602994

Verenigingen en personen kunnen lid worden.
Groot lidmaatschap: € 60,- per jaar, 15 boeken tegelijk.
Klein lidmaatschap: € 20,- per jaar, 5 boeken tegelijk.
Er is geen maximum per jaar. De bibliotheek betaalt het opsturen, de leden betalen zelf het terugsturen van de boeken. De leentermijn is zes weken.

We hebben eerder over de bibliotheek gepubliceerd:
NVA bibliotheek jubileert dankzij p(a)rate HVA vrijwilligers. Haghespieghel, 6e jrg., nr. 3, maart 2003

Dit artikel is ook gepubliceerd in Haghespel, jrg, 11, nr. 9, december 2016.

Foto’s van de bibliotheek zijn te vinden in mijn Flickr-photostream.

Mijn romanheld op het witte paard: #50books, vraag 46

Na ettelijke duizenden boeken komt dan toch dé vraag:

Vraag 46: Met welk personage uit een roman of verhaal zou je best een beschuitje willen eten?

Ik loop achter met die #50books vragen en om schoon schip te maken is er vanochtend al één gesneuveld (die schoolboekenvraag). Deze wilde ik niet overslaan. Aan de ene kant: het is een eitje. Aan de andere kant: het is best wel een moeilijke vraag. Waarom lees je romans? Nou, omdat er personages in rond wandelen die je leuk, aardig, interessant vindt. Bij Dick Francis bijvoorbeeld zijn het altijd personages waar wat mee is. In Banker bijvoorbeeld is het bankier Tim, verliefd op de vrouw van zijn baas. Ik pak het boek erbij en ben meteen weer verdiept in het verhaal.

Het paard

silverthorn omslagIk ben dol op fantasy, dat is geen geheim voor lezers van dit blog. Eén van mijn favoriete auteurs is Raymond Feist, schrijver van veel boeken met aardig wat helden op paarden. Mijn favoriete boekenpersonage komt uit zijn series: Jimmy, de jongen die in Silverthorn voor het eerst een belangrijke rol speelt. Jimmy groeit op en wordt James, maar blijft het schoffie dat ik zo leuk in hem vind. Met veel genoegen las ik de boeken waarin hij een rol speelde. Ik was dan ook diep verontwaardigd toen hij samen met zijn vrouw omkwam in de strijd om zijn geliefde stad Krondor. Jimmy heeft zelfs nog een aantal eigen boeken die amusant zijn, maar omdat ze buiten de series vallen, minder interessant. De jongeman op de omslag van dit boek is trouwens prins Arutha, iemand waar ik best wel een beschuitje mee wil eten.

Helden

Het blijft een zwak punt, dat soort schoffies. Pas geleden heb ik er weer eentje ontdekt, in een boek dat ik bij toeval in handen kreeg. Gooseberry, een veertienjarige dief en zakkenroller die een nieuwe carrière als detective op wil bouwen in het Victoriaanse Londen. Het derde boek in die serie werd vorige maand aangeboden in de Librarything’s Early Reviewers en ook deze ga ik met veel genoegen lezen. Of ik met Gooseberry een beschuitje ga eten is een andere vraag. Ik ben bang dat ik dan toch wel wat meer dan beschuitjes kwijt raak.

De leesvraag #50books is een initiatief van Peter in 2013. Martha nam het in 2014 over en in 2015 ging Peter zelf weer verder. Hendrik Jan heeft het overgenomen in 2016. Deze vraag staat hier.

Over chocoladeletters en lui zijn

De vermoeidheid heeft enigszins toegeslagen. Vorige week dinsdag heb ik mijn laatste training met Pedro gehad. De hele vorige week had ik nog naweeën van de verbouwing van de badkamer. Vrijdag heb ik voor sport overgeslagen. Overigens niet om lui te zijn, maar om mijn huis schoon te krijgen. Mijn werkster was er ook, we zijn als twee witte tornado’s door het huis gegaan.

Lui zijn

Het zat er gewoon even niet in deze week. Zondag ben ik met moeite in de sportschool gekomen. Ik had een forse schop nodig. Voor deze week had ik mijn schema veranderd omdat ik geen toneel had. Ik wilde dus alleen op woensdag trainen. De rest van de avonden heb ik geen spat uitgevoerd.

Chocoladeletters

Ik houd niet van banketletters. Eén stukje gaat nog, de rest hoeft bij mij dan al niet meer. Maar ja, dat ding krijg je elk jaar op je werk. Dit jaar heb ik hem aan een collega gegeven. Haar broer is er gek op. Zij vertelde me dat ik even had moeten melden dat ik er niet van houd, dan had ik een chocoladeletter gekregen. De volgende middag kwam ze met zo’n ding aanzetten. Ik begon er dinsdagmiddag aan. Dinsdagavond was ie op. Hij was erg lekker. Tel daar bij dat de letter van mijn toneelcluppie een week eerder er ook in één dag was aangegaan en het feest is compleet.

Trainer

Ik kwam Bert vanavond tegen en heb een afspraak met hem gemaakt. Voor morgenavond. Misschien niet zo handig na twee chocoladeletters en veel lui zijn, maar ik moet er toch een keer doorheen. Ik ga dus morgenavond fijn sporten.

Totaal: 1 jaar, 174 dagen

Donker: #WOT deel 48

Ik hou niet van de winter, koud, nat en vooral donker. Donker als je op je fiets stapt om naar je werk te gaan, donker als je weer op de fiets stapt om weer naar huis te gaan. Het feest is compleet als het gaat sneeuwen. De enige tijd in het jaar dat ik graag de tram en metro instap. Ik ben altijd blij als we weer richting lente en zomer gaan, richting licht.

kaarsHet #WOT woord van deze week: donker ~ 1) Bier 2) Bier(soort) 3) Biersoort 4) Deemster 5) Deemsterig 6) Dof 7) Donkerte 8) Droevig 9) Dubieus 10) Duister 11) Duisterheid 12) Duisternis 13) Gitzwart 14) Glibberig 15) Kelderachtig 16) Kleur van de huid 17) Maanloos 18) Maduro 19) Naargeestig 20) Nachtelijk 21) Niet helder 22) Niet licht 23) Niet licht van kleur 24) Obscuriteit 25) Obscuur.

Typisch dat de kleurstelling in onze kleding in de winter vaak ook donker is. Ik kijk naar mezelf vandaag, donkergrijs shirt, donkerblauwe spijkerbroek, wel een rood hemdje onder het grijze shirt. Mijn nieuwe winterjas, lekker warm, maar ook donkerblauw. Met een wikkelsjaal in veel heldere kleuren erbij die ik twee jaar geleden van de Sint kreeg.

Kaars

We hebben manieren om de winter te verfraaien en wat lichter te maken. Mijn huis staat dan ook vol met kaarsen. De Kerstboom komt er pas in na de Sint, maar blijft dan ook wel een tijdje staan. Ik heb een nepperd en die staat rustig in februari nog te glimmen.

Het kan zo donker worden, ik weet, het wordt weer lichter. Heel veel mensen zien dat niet meer en dat is triest. Deze week heb ik afscheid moeten nemen van een vriendin voor wie het niet meer licht kon worden. Voor haar is het kaarsje.

Iedere donderdag publiceert @drspee een woord waar je over mee kunt bloggen, vloggen, ploggen of op een andere manier kunt meedoen. WOT betekent Write on Thursday. Het woord van deze week staat hier.

Foto: Pixabay, CC0 gebruik