2022 in woorden

De eerste dag van 2023. Ik ben aan het rommelen, ben niet echt actief en zit te verzinnen of ik een jaaroverzicht ga maken. Nou kan ik daar snel mee klaar zijn, ik heb namelijk niet veel geblogd en ik heb niet veel gesport. 2022 kenmerkte zich namelijk door lockdowns en gebrek aan zin, motivatie en energie.

Bloggen

Dit wordt geen lange paragraaf. Na een periode van intensief bloggen in 2020, werd het al minder in 2021, en bereikte het een dieptepunt in 2022. Het is lager geweest, in 2013 heb ik bijvoorbeeld helemaal niet geblogd. Het waren dit jaar wel vier berichten.

Sporten

Kenmerk van mijn blogberichten: vooral gebrek aan motivatie. En ik weet van mezelf dat ik vrij makkelijk ben met zeggen dat ik geen zin heb. Dat zou toch kunnen veranderen met iets waar ik altijd veel plezier mee heb gehad. Goed voornemen voor 2023: in ieder geval afspraken met Pedro niet afzeggen. Ik ben drie weken geleden voor het laatst in Den Hoorn geweest waar we tegenwoordig sporten. Zo moeilijk moet het toch niet zijn, klein uurtje fietsen, sport, capuccinootje, terug fietsen, maar misschien is het juist wel dat fietsen. Ik ben toch de hele ochtend kwijt. Feestje van maken dan maar. De capuccino is een traktatie, ik kan natuurlijk gaan lunchen in de lunchroom in het winkelcentrum aan de Leyweg. Dat kan allemaal helpen.

plank
Mijn notitieblokje met alle tijden

Plank

Het is eigenlijk al een jarenlange obsessie. In 2016 heb ik het gehaald, die twee minuten. Daarna nooit meer. In november ben ik er weer mee begonnen, ik vond dat ik het wel elke dag kon doen. Nou is het niet elke dag gelukt, maar ik ben wel van 48 seconden naar 1 minuut 32 gegaan. Vooruitgang! Op naar de twee minuten!

Verder wens ik iedereen een prachtig en vooral gezond 2023 toe. Na gordelroos en bloedplaatjes tekort vind ik het wel goed met ziekenhuizen. Daar wens ik in 2023 alleen maar voor controles te komen. Tot het volgende bericht of het volgende jaaroverzicht.

Hallo 2022, dit was 2021

Een nieuw jaar, nieuwe kansen. Zo ga ik maar beginnen aan mijn jaarverslag. Wat kan ik zeggen van 2021? Nou, weinig geblogd in ieder geval, zoveel als ik vorig jaar had geschreven (126 stukjes), zo weinig is er dit jaar uit mijn pen gekomen (9 stukjes). Is dat erg? Nou nee, in 2020 heb ik een half jaar elke dag geblogd, in 2021 had ik daar de energie niet voor.

Sporten dan?

Niet zo veel dus. Lockdown, geen lockdown, lockdown, geen lockdown. Het hielp niet echt. Wat ook niet hielp, was dat ik was overgestapt naar een andere sportschool medio 2020 en door al die lockdowns daar nooit helemaal was ingeburgerd. Maar ik zie wel de tendens de afgelopen jaren, minder energie, minder sport, terwijl ik het nog steeds leuk vind. Het enige dat ik consequent blijf doen zijn de trainingen met Pedro, want daar waren nog wel mogelijkheden voor. Ik ben wezen trainen op zijn werk in De Lier. Leuke opwarming, want 45 minuten fietsen en daar zijn alle faciliteiten. Dat ging dus wel door. Voor de rest ben ik druk bezig geweest met bedenken hoe ik er routine in kon krijgen bij Mulder. Dat is dus niet gelukt. Leuke voor het nieuw jaar.

Wat wel is gelukt is zwemmen! Mulder heeft op dinsdag en woensdag om 8 uur ’s ochtends een uurtje vrij zwemmen en dat heb ik weten te benutten dit jaar. Dat is dan het voordeel van thuis werken, want dat was niet gelukt als ik op kantoor had gezeten.

Afbeelding van LadyMarisa via Pixabay

Gewicht?

Tijd om me daar weer enigszins druk over te maken. De coronakilo’s zijn er aan gevlogen en dat komt ook omdat ik nergens op lette. Ik ga dus weer letten op wat ik eet en probeer er wat vanaf te krijgen, want ik heb 2021 beëindigd met een gewicht boven de 90 kg. Dat moet minder kunnen.

Wat wordt het dit jaar?

Ik ga er niet al te moeilijk over doen. Zelfkennis is een goed ding, ik weet dat het niet gaat werken als ik me ga voornemen iedere week drie keer te gaan sporten.
Wat misschien wel een goed idee is, mezelf niet zoveel laten meenemen door het idee dat ik geen zin heb, want dan komt er helemaal nergens wat van. Zodra die sportschool weer open is kan ik na het werk er heen.

2020: een jaar in woorden

Een nieuw jaaroverzicht voor een jaar dat een beetje merkwaardig was, maar waarin ik veel, vooral veel heb geblogd. Hier komt het dan, mijn jaar in woorden.

Elke dag bloggen

Het was maart, we zaten met zijn allen thuis, ik was hevig aan het wennen aan het thuiswerken dat ik eigenlijk nooit gedaan had. En ik had iets nodig om me af te leiden. Eind maart kwam ik op het idee, en op 1 april startte mijn plan. Ik ging elke dag bloggen. Niet alleen op dit blog, maar ook op mijn andere blog. Het gaf me de gelegenheid hier redelijk serieus te blijven en te bloggen over thuiswerken, boeken, schrijven, #NaNoWriMo, minibiebs en nog veel meer. Ik heb het een half jaar volgehouden. Een half jaar waarin ik meestal met heel veel plezier aan het bloggen was, maar op het laatst werd het een moetje. Toen ben ik gestopt met dagelijks bloggen met het plan nog wel regelmatig te bloggen, maar daar kwam minder van terecht. In dat halve jaar heb ik wel ontzettend leuke stukken geschreven, al zeg ik het zelf. Ik heb over thuiswerken geblogd, heb een brief aan de koning geschreven, heb geblogd over bloggen, over het songfestival, en er zijn een paar beschrijvingen van minibiebs bijgekomen.

Boeken

Ik heb best veel gelezen, want ik heb 2020 geëindigd met 136 boeken en dat is minder dan vorig jaar. Nu had ik ook best wel andere dingen te doen, want ik ben dit jaar ook druk aan het haken geweest en Netflix was ook aantrekkelijk. Kijk rustig op mijn Goodreads en voeg me toe als je me wilt volgen. Daar kun je alles vinden wat ik heb gelezen. Hier plaats ik alleen maar wat vijf sterren van heeft gekregen

  • To Be Taught, If Fortunate, Becky Chambers
  • This Body of Death (Inspector Lynley, #16), Elizabeth George
  • Careless in Red (Inspector Lynley, #15), Elizabeth George
  • What Came Before He Shot Her (Inspector Lynley, #14), Elizabeth George
  • With No One as Witness (Inspector Lynley, #13), Elizabeth George
  • A Place of Hiding (Inspector Lynley, #12), Elizabeth George
  • A Traitor to Memory (Inspector Lynley, #11), Elizabeth George
  • In Pursuit of the Proper Sinner (Inspector Lynley, #10), Elizabeth George
  • Deception on His Mind (Inspector Lynley, #9), Elizabeth George
  • In the Presence of the Enemy (Inspector Lynley, #8), Elizabeth George
  • Playing for the Ashes (Inspector Lynley, #7), Elizabeth George
  • Missing Joseph (Inspector Lynley, #6), Elizabeth George
  • For the Sake of Elena (Inspector Lynley, #5), Elizabeth George
  • A Suitable Vengeance (Inspector Lynley, #4), Elizabeth George
  • Well-Schooled in Murder (Inspector Lynley, #3), Elizabeth George
  • Payment in Blood (Inspector Lynley, #2), Elizabeth George
  • A Great Deliverance (Inspector Lynley, #1), Elizabeth George
  • On Writing: A Memoir of the Craft, Stephen King
  • The Obsession, Nora Roberts

Binge lezen

elizabeth george

In oktober kwam ik in een minibieb drie delen van de Inspector Lynley boeken van Elizabeth George tegen. Onder andere het eerste deel A Great Deliverance lag daar. Ik was instant verslaafd. Dat eerste deel heb ik meteen twee keer gelezen, ik kon niet wachten op de andere delen en heb vanaf oktober weinig anders meer gelezen. Het enige nadeel van die boeken is dat ze alsmaar dikker worden en uitnodigen tot diep in de nacht blijven lezen. Het tweede deel, Payment in Blood, over de moord op een toneelschrijfster, kon zelfs in mijn serie Theater in romans. Al die delen hebben vijf sterren van me gekregen op Goodreads.

Dit jaar in mijn collectie gekomen: de complete Euro-5 serie. Een jeugdboekenserie die zich grotendeels in een ruimteschip afspeelt. De bemanning van de Euro-5 beleeft spannende avonturen. In het verleden een aantal van gelezen, maar nooit de complete serie. Er bleek zelfs een serie voor de nieuwe Euro-5 te zijn, die ik nog nooit had gelezen. Het was binge-lezen en genieten.

andy mcdermott

Er was dit jaar nog zo’n serie die uitnodigde tot binge lezen, namelijk Nina Wilde en Eddie Chase, van Andy McDermott. De archeologe en ex-SAS soldaat beleven vijftien avonturen met elkaar, trouwen ook nog en krijgen een dochter. In de echte bieb gevonden ditmaal. Best wel spannend en soms zelfs wel wat gewelddadig.

Write on Thursday – #WOT

Al jaren schrijf ik af en toe mee met de #WOT, Martha schreef elke donderdag een stukje waarover anderen dan konden schrijven. Begin dit jaar stopte ze ermee en toen nam Irene het over. In april stopte ze ermee, haar hoofd zat iets te vol met corona-gerelateerde volheid. Het eerste woord was overdracht. Ik ben er elke week in geslaagd een woord te produceren en hoop dit in 2021 voort te zetten.

Verhalen en boeken schrijven

Ik heb dit jaar niet alleen verhalen geschreven, maar heb ook meegedaan aan #NaNoWriMo en ben begonnen aan een boek. De eerste tienduizend woorden staan op papier. Maar dat is een project wat nog wel even gaat duren, want het is nog lang geen boek en nog lang niet gepubliceerd. Wat ik wel heb gepubliceerd zijn verhalen. In januari en februari heb ik de schrijfprompt van Martha gebruikt en twee verhalen geschreven. Tijdens mijn dagelijkse bloggen ben ik gestart aan een #twentydaystory, maar dat is aan het eind van het jaar een #tendaystory geworden. Op de een of andere manier lukte het niet elke dag iets te schrijven. Natuurlijk heb ik weer een kerstverhaal geschreven, en dat is eerst op de site van Martha gepubliceerd maar staat nu op mijn eigen site. Een spannend verhaal over een adventskalender.

Cijfers

Voor één ding is dagelijks bloggen goed: de statistieken. Een gemiddelde van zo’n vijftien berichten per maand en dat zeven maanden lang, het leverde 132 berichten op, ik zit dik over de 500 berichten. Het gaat nu wat kalmer want de laatste twee maanden heb ik vrijwel alleen de #WOT gedaan. Het duizendste bericht (beide blogs bij elkaar) wacht dus nog even, maar dat gaat zeker dit jaar gebeuren en dat na zeventien jaar bloggen.

Het hoeveelste jaaroverzicht is dit? Ik heb begin 2020 een overzicht voor 2019 en 2018 gemaakt, 2017 kan ik ook vinden, ik heb een overzicht van 2016 gemaakt. Dat overzicht van 2015 is ook te vinden, maar dat is het eerste geweest. Op mijn andere site zijn ook jaaroverzichten te vinden.

Een terugblik op 2020

Kan een jaar in één woord samengevat worden? Ja hoor: corona. Door het virus veranderde het jaar totaal. Van elke dag naar mijn werk fietsen naar elke dag uit bed rollen en achter mijn laptop gaan zitten. Het jaar werd vooral gekarakteriseerd door minder bewegen. Hier is mijn jaaroverzicht voor 2020.

Cijfers en mijn blog

Hoe dagelijks bloggen je cijfers kan laten oplopen, dat is 2020 ook wel geworden. Ik had afleiding nodig en dat vond ik in elke dag bloggen. Op 1 april begonnen en op 16 november mee gestopt. Het magische moetenwoord moest eruit volgens mij. Het leverde op beide blogs wel een record aan berichten op. Want ik heb hier in 2020 126 berichten gepubliceerd. Niet gek. Het elke dag bloggen leverde wel berichten op die ik in normale tijden misschien niet gepubliceerd zou hebben. Het nodigde ook uit tot opruimen. Het ging niet alleen meer over gewicht, training, sport e.d. maar ook over parkfitness, foto’s e.d. En natuurlijk een mijlpaal die in dit jaaroverzicht niet onvermeld mag blijven, namelijk bericht nummer 312. Tel daarbij dat ik nummer 500 heb gepubliceerd op mijn andere blog en het loopt wel op. In totaal zit ik op 952 berichten op beide blogs.

jaaroverzicht
Afbeelding van Gerd Altmann via Pixabay

Sport

Dat liep dus een beetje in de soep, want met de eerste lockdown in maart werden de sportscholen gesloten, en dat betekende dus geen Health City met zwembad, en geen Sky Health met Pedro. Mijn vervanging was het Zuiderpark, waar ik diverse keren per week ’s ochtends heen ging en oefeningen deed. Squats, lunges, touwtje springen, frisse neus halen en even naar buiten. Gelukkig werd het vanaf april geleidelijk aan steeds lekkerder buiten. In het begin ging ik met shirt, trui en vest aan naar buiten, op het laatst in de zomer had ik alleen dat shirt aan. Leve de zomer, ook mooie zomers met hittegolven. Ik kon met Pedro na verloop van tijd één op één trainingen doen, eerst in Sky Health, vervolgens op zijn werk in De Lier. Pas in juli werden de sportscholen weer geopend en kon ik weer naar Health City toe. Toen was er nog meer pech, want Health City werd een Basic Fit en het zwembad werd gesloten. Ik ben lid geworden van Mulder Sport, een sportschool hier in de buurt, hetgeen weer makkelijker is, want ik kan er ’s ochtends vroeg heen. Half december werden de sportscholen weer gesloten. Moet je proberen, in december buiten sporten. Op zich gaat het wel, maar het moet wel droog zijn. Ik heb met Pedro al een keer buiten staan sporten. Anders hebben we de YouTube yoga, de online fitness en het trainingsprogramma dat ik van Mulder heb gekregen. In 2021 ga ik in ieder geval de wandelchallenge van Wanda doen. Het streven is in ieder geval elke dag de deur uit te gaan. Daar moet dit bij helpen.

Gewicht

Het bekendste woord van dit jaar: corona-kilo’s. De nodige kilo’s zijn er aangekomen dit jaar, voornamelijk omdat ik het eigenlijk een beetje opgaf. Mijn gewicht zit nu rond de 94 kg. Precies weet ik het niet omdat ik al weken niet op de weegschaal heb gestaan. Ik weet wel dat mijn spijkerbroeken redelijk strak zitten. Het voornemen voor 1 januari: op de weegschaal gaan staan en er wat aan doen. Minder strakke spijkerbroeken en zo.

Hoe wordt 2021?

Geen idee, qua corona ziet het er best wel hoopvol uit, want er zijn vaccins, maar tot half januari zijn in ieder geval de sportscholen nog gesloten en moet ik mezelf redden. Ik wens in ieder geval iedereen een prachtig en vooral gezond jaar toe.

2019: het jaar van de jojo

De teller stond vanochtend op 89,5 kg. De laatste keer dat ik zoveel woog was in 2015. Nou weet ik wel dat ik de kerstvakantie nergens heb naar gekeken, maar het was leuk geweest als dat niet zo nadrukkelijk op de weegschaal duidelijk was geworden. Het was eigenlijk het beeld van heel 2019. Ik wilde wel, maar het vlees is zwak en er zijn zoveel lekkere dingen. Het laagste gewicht van 2019 was 83,2, het hoogste 87,1. Officieel was ik wel 0,6 kg afgevallen als ik het hele jaar bekijk. Hoera.

Cijfers

Het was een rustig blogjaar. Ik heb in totaal op dit blog 15 stukjes geschreven, minder dan 2018, want toen waren het er 19. Mijn topjaar was 2016, want toen heb ik 83 stukjes geschreven. Maar het gaat om de kwaliteit tenslotte. Ik blijf schrijven leuk vinden, maar had blijkbaar minder behoefte me te uiten op dit blog.

jaaroverzicht 2019

Gezondheid

Op het moment dat ik dit schrijf is mijn operatie anderhalf jaar geleden. Het lijkt gisteren dat ik me zorgen zat te maken over de operatie en mijn gezondheid, maar het is al wat langer geleden. Mijn vierde controle is al ingepland. En daarna: feestje, zoals vriendin E zegt.

Jaaroverzicht

Ik kan natuurlijk gaan vertellen wat ik dit jaar allemaal gedaan heb aan sport. Maar mijn cijferoverzicht is oersaai voor iemand die het niet interesseert. Ik ben bang dat ik de enige ben die het leuk vind. Wel wil ik even kwijt dat ik in 2019 veel yoga heb gedaan en zelfs op yogavakantie ben geweest. Met een hele groep vrouwen naar Corfu, wat ontzettend leuk was.

En wat ga ik in 2020 doen?

Toch wel afvallen denk ik, want die 89,5 kg van vanochtend vind ik echt te veel. Ik ga weer streven naar die 80 kg en ga dus ook maar de app op mijn telefoon gebruiken. Even er weer op letten. Verder blijf ik dit jaar aan yoga doen en blijf ik fijn bij Pedro trainen. Het is af en toe frustrerend, bijvoorbeeld als ik moet touwtje springen en bij de tweede sprong al blijf hangen. Iets in me zegt dat ik misschien weer wil gaan werken aan de plank, die twee minuten blijft een uitdaging, maar er is geen moeten bij. Voor de rest wens ik iedereen een goed en gezond 2020 toe.

Afbeelding van mohamed Hassan via Pixabay

Dit was 2019 en trouwens ook 2018

Ik was – weken geleden – dit blog gestart met een negatief verhaal van wat ik allemaal niet had gedaan in 2019. Eén van die dingen was een jaaroverzicht maken over 2018. Dat is dus de reden dat ik 2018 ook nog aanhaal in dit overzicht. Maar voor de rest stop ik met negatief doen. Wat heb ik allemaal gedaan? Veel gelezen en veel geschreven. Ik heb meegedaan aan leesacties, de Maand van de Klassieker in 2018, de Maand van de Surinaamse Literatuur in 2018 en 2019. In 2019 heb ik die zelf georganiseerd. In maart 2019 was het Nederlands wat ik las. Verder heb ik nog meegedaan aan leesacties voor boeken, bijvoorbeeld Anna Boom van Judith Koelemeijer en De paradox van geluk van Aminatta Forna.

20200101s_jaaroverzicht

De Russen

Het was ineens in de mode. Russische boeken. Dat kwam omdat de nieuwe vertaling van Anna Karenina door Hans Boland gepubliceerd werd. En daarvoor werd een leesactie georganiseerd. Leuk om mee te doen, en leuk om Anna Karenina te lezen, een verhaal dat ik wel globaal kende, maar nooit had gelezen. Hans Boland heeft ook een boek over zijn vertaling gepubliceerd.
Het maakte nieuwsgierig naar een ander Russisch meesterwerk, namelijk Oorlog en Vrede van Leo Tolstoj, een boek waar ik in mijn middelbare schooltijd ooit aan was begonnen, maar nooit had uitgelezen. Maar ik heb het nog niet uitgelezen, terwijl ik de besprekingen van deel één en twee wel heb gepubliceerd.
Fjodor Dostojevski, Misdaad en straf, was er ook zo’n Russische klassieker die door Hans Boland is vertaald. Ik was uitermate gecharmeerd van zijn vertaling van Anna Karenina, vandaar dat ik deze ook wilde lezen. Ik heb het in twee delen besproken, namelijk hier en hier. Het boek over de vertaling heb ik ook gelezen en die bespreking is hier te vinden.

Verhalen schrijven

Ik kreeg er zin in, in 2018 en 2019, verhalen schrijven. Stiekem was dat natuurlijk altijd de bedoeling geweest van dit blog. Nog stiekemer wil ik natuurlijk een boek schrijven, maar daar is nog even het probleem mee dat ik geen idee heb wat voor boek. Ik hou het even bij verhalen op dit blog. Ik heb de #WOT (Write on Thursday) er regelmatig voor gebruikt. In 2018 kreeg ik de smaak te pakken voor Dineke in mijn kerstverhaal bij Martha. Dineke kwam regelmatig terug, namelijk in mijn Een verhaal in twintig dagen #twentydaystory, in een #WOT over hitte, en in een #WOT over onderweg. Ze speelde een bijrol in mijn kerstverhaal van 2019.

Mijn favorieten van 2018 en 2019

  • Martha had een leuk idee: ze wilde in 20 dagen een verhaal gaan schrijven. Zij schreef in het Engels, ik ging in het Nederlands schrijven. Het verhaal wist ik nog niet, wel de hoofdpersoon, Dineke die ook de hoofdpersoon in mijn eerste kerstverhaal was.. Ik begon aan Een verhaal in twintig dagen #twentydaystory op 5 juni 2019. Alles bij elkaar heb ik er 22 dagen aan besteed. Op twee dagen lukte het niet te schrijven. Een andere favoriet hoort hier bij, namelijk de bijlage over het schrijfproces.
  • Mijn kerstverhalen. Ook dat was een schrijfopdracht van Martha, en de beide verhalen zijn niet alleen op haar blog gepubliceerd, maar ook op mijn site. Die van 2018 met Dineke staat hier, en het verhaal van 2019 met Heleen hier.
  • Op de site van Hoofdstuk12 werd ik als boekblogger in het zonnetje gezet.
  • De eerste keer dat ik dit heb gedaan, 21 gewetensvragen beantwoord.
  • Mijn serie over minibiebs. Een blog van Raymond Snijders over minibiebs in zijn woonplaats Deventer leidde tot de inspiratie en drie blogs over minibiebs in Den Haag en Rijswijk. Ik wil de serie voortzetten in 2020.

Haghespel

Het zat er eigenlijk al een tijdje aan te komen. We zijn in 2019 gestopt met Haghespel. Het kwam er eigenlijk op neer dat we geen energie meer over hadden om erin te pompen. Iedereen was aan het weifelen over het hoe en waarom van recensies. We zaten te twijfelen of mensen het nog wilden lezen. De beslissing viel in mei, we hebben het toneelseizoen afgemaakt en dat was dat. Ruw geteld heb ik sinds december 2000 aan 150 nummers meegewerkt als eindredacteur / hoofdredacteur / recensent. Het was in het najaar even wennen dat ik niets te verzamelen en te schrijven had, maar het is goed geweest.

Instagram

Ik heb al jaren een Instagram account, dat ik wisselend gebruik. Dan weer weken niet, dan weer een paar achter elkaar. Sinds een paar maanden plaats ik elke woensdag een foto, hetgeen me de waarde heeft laten inzien van een voorraad foto’s aanleggen. Het kost af en toe moeite. Hier hoop ik trouwens wel mee door te gaan in 2020.

Toekomstplannen

Verhalen schrijven, minibiebs bekijken, recensies van boeken, Oorlog en Vrede uitlezen, mee blijven doen aan de #WOT die in 2020 door Irene georganiseerd gaat worden. En verder ga ik gewoon zien. Ik wil proberen wat meer te schrijven dan afgelopen jaren, want het was niet veel. Ik geloof toch dat je bezoekers op je site binnenhaalt door regelmatig te publiceren. Voornemen dus. Maak een mooi jaar van 2020.

Mijn culturele jaaroverzicht voor 2019

Net als in 2018 heb ik dit jaar alles genoteerd wat ik heb gezien aan toneelstukken en musicals. Hier en daar heb ik toch een waardeoordeel erin gegooid, onvermijdelijk. Ik vind ook dat het mag aangezien Haghespel niet meer bestaat.. Voor dit jaaroverzicht heb ik stukken met regisseur en groep genoteerd en onderscheid gemaakt tussen beroeps en amateurtoneel. Een korte omschrijving staat erbij.

  • The Tragedy of King Richard the Second, National Theatre, in Pathé (15 januari). Het eerste culturele ding van het jaar en meteen raak. Met Simon Russell Beale die twee jaar geleden ook Prospero in The Tempest speelde. Het decor, een grote kamer met drie wanden, geen deuren, geen ramen. Drie actrices, vijf acteurs in eenvoudige kleding met werkhandschoenen. En daar werd driftig mee gegooid, want vijf eeuwen geleden werd er geduelleerd als er wat mis was. Mooi gespeeld, bij tijd en wijlen erg grappig en wat modderig. Er werd met bloed gegooid, met grond en met water.
  • I’m not running van David Hare, National Theatre, in Pathé (31 januari). Vriendin J en ik hadden de aankondiging vorige keer gezien en we waren allebei nieuwsgierig. Het bleek een interessant stuk te zijn, waarbij we beiden af en toe vreselijk moesten lachen. Het stuk gaat over Pauline Gibson, een arts die als onafhankelijk lid in het Britse parlement zit. Gaat ze voor de functie van leider van Labour of niet? Het knappe van het stuk ligt hem in het feit dat het over politiek gaat, maar ook over het leven van Pauline. Hoe komt het zover? Waarom wil ze leider van Labour worden of niet natuurlijk. Jack Gould, haar Labour tegenstander is ook in dit leven betrokken. Ik heb genoten van deze twee acteurs die ik nooit had zien spelen. Siân Brooke als Pauline Gibson en Alex Hassell als Jack Gould. Het was de laatste voorstelling van een serie en je kon het zien aan het spel. De chemie spatte eraf, het samenspel van die twee was geweldig. Het grappige van het politieke onderwerp: er is nooit een vrouw leider geweest van Labour. Ik zeg het wel vaker: ga naar Pathé. Voor een luttel bedrag kan je geweldige stukken zien.
  • All about Eve van Joseph Mankiewicz, in Pathé (11 april) Een prachtige versie onder regie van Ivo Van Hove. De eerste keer dat ik iets van zijn hand zag. Gillian Anderson (X-files) en Lily James speelden de hoofdrollen en deden dat fenomenaal. Leeftijd speelt een rol in dit verhaal bij actrice Margo Channing (Anderson) die 50 wordt en daar problemen mee heeft. Eve Harrington (James) bewondert Margo en laat dat duidelijk merken. Margo neemt Eve op in haar huis, maar Eve neemt Margo’s leven ongeveer over. Pas laat blijkt dat Eve alles, letterlijk alles zal doen voor een rol in het theater. Qua decor was het overweldigend. Alleen een kamer waar geschoven werd met meubels, maar daar boven een enorm scherm waar een verfilming werd vertoond van andere kamers, bijvoorbeeld de badkamer, de keuken, de woonkamer. Ook zien we daar beelden van Margo in de spiegel waarbij haar gezicht ouder wordt. Prachtige vertolkingen van Anderson en James waar ik met genoegen naar heb zitten kijken, maar de ster van de show was voor mij Monica Dolan die de rol van Karen Richards speelt. Zij is de vrouw van toneelschrijver Lloyd Richards, zij is de verteller.
  • Op hoop van zegen, Oude Luxor Theater in Rotterdam (1 juni) Mijn eerste musical in tijden met onder andere Bill van Dijk, Mariska van Kolck en Joke de Kruif. En voor de rest allemaal leuke jonge mensen die ik totaal niet kende. Leuke avond gehad. We hebben zitten discussiëren over de jongedame in witte jurk met heel hoge pruik, ik hield het erop dat zij de symbolisering van de Op Hoop van Zegen was en inderdaad. Het boegbeeld van het schip, dat was ze. De musical had van mij mogen eindigen met de beroemde uitspraak, “De vis wordt duur betaald”, want het liedje van Mariska daarna was verreweg het zwakste liedje van allemaal.
  • De wraak van Ifigeneia van Erik Snel, Toneelgroep Rood (13 juli) Een heel snelle voorstelling van Rood, op 1 juli begonnen met repeteren, 5 juli de eerste voorstelling en wij zitten bij de laatste. Het verhaal van Klytaimnestra, de vrouw van legerleider Agamemnon die hun dochter Ifigeneia offert. Hij vaart uit voor een tienjarige oorlog, zij zint op wraak. Erik Snel heeft er een bittere komedie van gemaakt en dat was het ook. Vier spelers, waarbij ik vooral heb genoten van Marten van der Meijden die al jaren bij Rood speelt en goed is. De locatie was een knipoog naar Erik Snel die jarenlang verbonden was aan de Appel. De theaterbroedplaats Bureau Dégradé is gevestigd in de voormalige repetitieruimte van de Appel.
  • Hoekstenen van Roemer Lievaert, door ODIA (21 september). De eerste voorstelling van het seizoen. Een indringend stuk over drie zussen die in één huis wonen. Gaandeweg wordt duidelijk dat ze alle drie door hun vader zijn misbruikt. Deze heeft al het geld nagelaten aan jongste zus Dee, ze is geestelijk gehandicapt. Het was boeiend en voor het grootste gedeelte erg mooi, maar ik verloor de aandacht op een gegeven moment. Mij moet maar vergeven worden dat ik ging tellen hoeveel krukjes er op het toneel stonden: 48.
  • Blind Date door de Theatertrein (13 oktober). Zo’n kwestie van: wanneer kom je kijken? Patrick Bruijstens regisseerde, Sheranie Rikkert speelde mee. Beiden Haghespelmaatjes. En het viel niet tegen. Het bleek een zeer komische musical te zijn, waar ik smakelijk om heb gelachen, met mensen die stuk voor stuk konden zingen en acteren. Het draait om Aaron die op een blind date wordt gestuurd met Casey. De zus van Casey is getrouwd met een collega van Aaron. Wat voor verwikkelingen kan je krijgen op een eerste afspraakje? Veel dus. De musical is gebaseerd op First Date van Austin Winsberg, met muziek van Alan Zachary en Michael Weiner.
  • A Midsummernight’s Dream, van het National Theatre in Pathé (17 oktober) Het verhaal van Oberon en Titania en een amateurtoneelgroep die in het bos wil repeteren voor de bruiloft van de hertog en hertogin. Titania betovert Oberon en hij wordt verliefd op één van de mannelijke toneelspelers die een ezelhoofddeksel heeft gekregen van Puck. Dat is een grote verandering in het stuk, want oorspronkelijk is het Titania die verliefd wordt op de ezel. Het decor kon op en neer, er werd veelvuldig gespeeld op bedden en het publiek stond er omheen. En daar maakten de spelers ook gebruik van. Ik heb zonder meer genoten, geweldige voorstelling.
  • De Iedereen door Durf (20 oktober) Een hedendaagse vertaling en bewerking van de 15e-eeuwse oer-Hollandse moraliteit Elckerlijc, Den Spyeghel der Salicheyt van Elckerlijc – Hoe dat elckerlijc mensche wert ghedaecht Gode rekeninghe te doen. Volledig naar de zin van vriendin J die genoot van een enigszins filosofisch stuk waarin we verbaasd stonden van de hoeveelheid tekst die de spelers mochten onthouden. Het was op rijm, dat scheelde. Het decor bestond uit een groot aantal linten die dwars door de Kunsthut waren gespannen. Ik was het met haar eens dat dit het leven was. Alles wat verkeerd was gegaan in het leven van de Iedereen, was zo’n lint en met elke boetedoening verdween zo’n lint.
  • Midzomerstrandkomedie van Haye van der Heijden, door Toneellab (9 november). Eén van mijn lievelingsstukken, jaren geleden al eens gezien bij ODIA, nu bij Toneellab, een groep die goede spelers bij elkaar haalt en die hun kunstje laat uithalen. Jeanet Schurman-Vredeveld, Jasper Stoppelenburg, Niek Fassaert en Miriam de Hoogh speelden het stuk ongeveer fluitend en met veel plezier. Weinig op aan te merken. Ontzettend leuke avond gehad.

Dat was 2019

Acht toneelstukken en twee musicals. Het was cultureel gezien een rustig jaar. Ik ga niet beloven dat het volgend jaar beter wordt. Maar toneel en musicals kijken blijft een leuke hobby en die moet ik in 2020 toch beter bijhouden.

Vijf jaar cijfers

Ik vierde op 1 mei mijn vijfjarig jubileum op mijn werk. En dat betekent ook een tweede jubileum, namelijk vijf jaar met een personal trainer aan het werk. Hoog tijd voor weer een cijferblog. Het is namelijk lang geleden dat ik over cijfers heb geblogd.

Personal trainer

In mei 2014 ben ik begonnen met Pedro tot 2016 toen hij bij Health City wegging. In 2016 en 2017 heb ik met Bert getraind, in totaal 16 keer. Ik heb 190 keer met Pedro getraind, in totaal waren dat 206 trainingen. Dit is trouwens niet de enige periode geweest met een personal trainer, want tien jaar geleden trainde ik met Nanda.

schoenen

Een paar cijfers

  • 2 keer in die vijf jaar ben ik op mijn verjaardag gaan sporten
  • 5: het aantal jaren dat ik nu met een personal trainer train
  • 16 keer met Bert getraind
  • 20 baantjes, dat is het minimum aantal dat ik van mezelf moet zwemmen
  • 25,1 kg zat er tussen mijn hoogste en mijn laagste gewicht
  • 60 kg, zwaarste deadlift die ik ooit heb gedaan
  • 165 kg zat er op en aan die slee die ik vooruit heb geduwd
  • 190 keer met Pedro getraind
  • 206: het aantal personal trainingen
  • 500 meter, dat is mijn opwarming op de roeimachine

Afvallen

Mijn oorspronkelijke bedoeling bij al dat trainen was vooral afvallen. Na een periode van afvallen, weer aankomen, er een tijdje geen moer om geven of ik aankwam of niet, werd het tijd vond ik. En een nieuwe baan was een mooie start voor al dat sporten. Het is me gelukt vind ik. Weliswaar lukt het me op het moment niet onder de 80 kg te komen, maar ik kan me daar niet zo druk over maken. Gaat het lukken? Zou leuk zijn, maar als het niet lukt ben ik nog even goeie vriendjes met mijn lijf. Op naar de volgende vijf jaar.

Afbeelding van Hans Braxmeier via Pixabay

21 gewetensvragen over 2018

Eind van het jaar: tijd voor bezinning. Ik kwam deze lijst met gewetensvragen tegen op twitter. Nicole Offenberg heeft ze samengesteld en ik heb er een tijdje over moeten broeden, maar heb ze toch beantwoord. Hierover ging het:

https://twitter.com/OffenbergNicole/status/1076043563803258880

1 – Wat heeft je enorm geraakt?
En eigenlijk moet ik dan vraag 4 als eerste beantwoorden, want waar werd ik het meest door geraakt? Ga dus eerst naar 4 en kom dan hier in 1 terug.
Ik werd geraakt door mijn vrienden en familie die me allemaal steunden in een heel moeilijke periode. Bellen, mailen, appen, een vriendin die elke keer met me meeging naar het ziekenhuis, een andere vriendin die me vaak kwam opzoeken, het hield niet op.

2 – Wat was je stoerste moment in 2018?
De eerste keer sporten, acht weken na de operatie. Ik lag daarna ongeveer op apegapen op de mat, en kreeg een stevige high five van mijn personal trainer, maar ik had het wel gedaan. En het was zo lekker!

3 – Op wie was je stiekem jaloers en waarom?
Klein beetje jaloers op alle gezonde mensen. Geen gedoe aan je hoofd, geen doktersbezoeken, geen bestralingen, geen operaties.

4 – Waarover heb je teveel gepiekerd?
In mei 2018 kreeg ik een totaal onverwachte mededeling, namelijk dat ik darmkanker had. Daar zit ik dan, in een kliniek waar ik net een darmonderzoek had gehad, en een dokter tegenover me die me vertelde dat hij een kwaadaardige poliep had gezien. De grond zakte weg onder mijn voeten. En dan nog anderhalve week wachten op de uitslag van aanvullende onderzoeken.

5 – Op welke nee was je heel erg trots?
Ik zat dit jaar niet echt in een positie om ergens nee op te zeggen.

6 – Wat was het mooiste moment van 2018?
Na die operatie, na die geneesperiode, lekker in het warme weer buiten zijn, genieten van het leven.

7 – Welk nieuws maakte je dit jaar blij?
Een week na de operatie kreeg ik van de chirurg te horen dat er geen uitzaaiingen waren, dat ze alles weg hadden kunnen nemen van de tumor. De weggehaalde lymfeklieren waren allemaal schoon. Ik heb daarna een feestje gevierd.

8 Wat heb je geleerd over jezelf in 2018?
Ik heb altijd gehoord dat ik best wel een bijtertje kan zijn, dat ik kan doorzetten. Het was iets waarvan ik wist dat mensen dat van me dachten, maar dat heb ik wel voor mezelf bewezen dit jaar.

9 – Wat was je stoutste moment in 2018?
Uhhh, geen idee eigenlijk. Heb ik er tijd voor gehad? Ben ik in de gelegenheid geweest? Niet echt.

10 – Voor wie of wat was je dit jaar dankbaar?
Daarvoor ga ik weer even terug naar 1, naar die vriendin die naast me zat in de kliniek en meteen zei, ik ga elke keer met je mee naar het ziekenhuis. Als zij niet kon, ging haar man mee, hij is ook een goede vriend van me. Dat heeft enorm geholpen.

11 – Wat is er anders als je 2018 vergelijkt met vijf jaar geleden?
2013 en 2018 verschillen niet zoveel als ik bedenk dat mijn leven in beide jaren opgeschud werd. In 2013 was ik werkeloos en was ik druk aan het solliciteren. Het had een fijner jaar kunnen wezen.

12 – Wie of wat heb je losgelaten in het afgelopen jaar?
Gek genoeg heb ik mijn gezondheid losgelaten. Wat mij overkomen is het afgelopen jaar is botte pech. Toen ik daar eenmaal over uit was, heb ik het losgelaten.

13 – Wat was het beste besluit in het afgelopen jaar?
Het hele jaar is een opeenhoping geweest van besluiten over mijn gezondheid. Allemaal goed, besluit ik achteraf.

14 – Welke keuze pakte dit jaar niet uit zoals je wilde?
Alle keuzes waren goed, ga ik vanuit. Ik heb iets te veel keuzes moeten maken.

15 – Op welk moment kwam de strijder in jou naar boven?
Daar kan ik geen specifiek moment voor aanwijzen. Ik weet dat ik de eerste twee weken na die uitslag totaal uit het lood was, pas toen ik hoorde dat er heel goed iets aan gedaan kon worden, ging het beter.

16 – Wat was de grootste verleiding in het afgelopen jaar?
Eten. Ik ben vier jaar bezig geweest met afvallen, ben in die periode ruim twintig kg afgevallen maar dit jaar heb ik het er even bij laten zitten. Ik kreeg wel complimenten dat ik was afgevallen, maar voor de operatie mocht er niets meer af. Er is ook niets meer afgegaan. En daarna heb ik nergens op gelet. Dat ik redelijk op gewicht ben gebleven is meer geluk dan wijsheid.

17 – Met welk gevoel luid jij 2018 uit?
Ben blij dat ik het kan afsluiten. Het is een enerverend jaar geweest, er is veel gebeurd, beetje veel om allemaal te behappen en het is wel goed geweest.

18 – Wie kwam met stip binnen in de categorie ‘leuke, nieuwe mensen’?
Collega E die heel goed was in het aanhoren van alle verhalen over het ziekenhuis en alle behandelingen. We hebben bovendien wat gemeen, we zijn allebei fitness fanaten.

19 – Waar kijk je enorm naar uit in 2019?
Een normaal jaar. De week in Wenen met beste vriendin, zijn we pas drie jaar over bezig of zo, maar nu wordt het concreet. Mijn verjaardag, vorig jaar niet gevierd aangezien ik toen net rotnieuws had gekregen. Dit jaar word ik 55, dat mag gevierd worden.

20 – Met wie wil je in 2019 een keer heel graag uit eten?
Kweenie. Een filmster? De koning? Een paar andere beroemdheden? Oh, en dan tot de ontdekking komen dat ik volslagen stilval omdat ik vreselijk verlegen kan zijn. Doe maar een paar goede vrienden.

21 – Wat wens je jezelf toe in het nieuwe jaar?
Mezelf terugvinden, ik ben ergens mezelf een beetje kwijt geraakt. Gezondheid. Een saai jaar.

Dit was 2018, en daar is 2019 al

Mijn huis op een willekeurige zaterdag in december. Mijn planten zijn omgebouwd naar alternatieve kerstboom. Op de salontafel ligt een onduidelijke stapel papieren die uitgezocht moet worden. Daar staat ook de wolkom met het haakwerkje dat eigenlijk voor de kerst af had moeten zijn. Om de stoel bij het raam liggen de Volkskrant, het magazine en lokale kranten die al uitgelezen zijn. Over de stapel ongelezen tijdschriften moet ik het eigenlijk niet hebben. Onder de salontafel een paar sokken die eigenlijk de was in moeten. Naast mijn bureau ook weer zo’n onduidelijke stapel papieren en boeken die uitgezocht moeten worden. Volgens mij ligt daar ook de handleiding van mijn nieuwe ketel. Op de eettafel mijn laatste impulsaankoop, een krukje van Family-W. Dat ding wil ik in de kerstvakantie in elkaar zetten. Maar dan zal ik toch echt eerst de rotzooi op die tafel op moeten ruimen.

Cijfertjes

Ik ben een cijferfreak, ik vind het heerlijk bij te houden hoeveel ik zwem, hoeveel ik loop, hoeveel keer ik bij Pedro wordt mishandeld. Dit jaar heb ik besloten het gewoon te laten. Natuurlijk heb ik minder gesport dan vorig jaar. Doe me een lol, na de operatie mocht ik zes weken niet sporten.Gewicht? Is het belangrijk dan? Op 31 augustus heb ik me voor het laatst gewogen en daar kwam een verrassing uit: 77,4 kg. Mooi getal hé? Ik ga me pas in 2019 weer wegen. Volgend jaar ga ik wel weer zo’n cijfertjesoverzicht publiceren. En die van vorig jaar, het jaar daarvoor en van 2015 kan je nog even herlezen.

Waar word ik gelukkig van?

Het is geen geheim, 2018 is niet echt mijn jaar geweest. Vorig jaar heb ik een jaaroverzicht geschreven waarin ik meldde evenwicht te zoeken. Dat evenwicht spatte uit elkaar toen ik in mei voor een darmonderzoek naar een kliniek ging. De diagnose darmkanker was niet fijn om het zachtjes uit te drukken. Ik ben er nog van aan het bijkomen. De littekens vervagen, het eerste controle onderzoek komt in januari. Ik zeg dat ik niet zenuwachtig ben, maar ben dat natuurlijk wel. En waar word ik dan gelukkig van? Lees de eerste alinea en je weet dat ik niet gelukkig word van een steriel opgeruimd huis. Sport kan ik best wel gelukkig van worden, zeker erna, want echt, je voelt je beter na sport. En die allereerste training na acht weken niet sporten was heerlijk. Maar ik werd dit jaar vreselijk gelukkig van een impulsaankoop, want wat was die wolkom leuk.

En 2019?

Meestal zeg ik ook nog wel eens wat van mijn voornemens. Nou, die heb ik dus eigenlijk niet. Ik ben van plan te blijven sporten, ik wil in januari weer die plank uitdaging gaan doen en ik wil mezelf iets meer pushen dan ik tot nu toe doe. Ik ben na de operatie toch een beetje bang gebleven om te veel te doen en daar wil ik overheen komen. En ik wil iets onderzoeken wat Pedro zei, namelijk lopen, sportkleding en schoenen aan, naar buiten en lopen. Mijn techniek is goed, zei hij afgelopen vrijdag. Dus wie weet, lopen. Maar eerst wens ik mezelf voor 2019 gezondheid en een saai jaar toe. Het is allemaal opwindend genoeg geweest.