Uitstelgedrag: #WoW deel 7, 2024

Het nieuwe jaar begon met een discussie over de #WOT op donderdag. Wilden we nog wel blijven schrijven? Moest het niet wat anders worden zodat het vuur van het bloggen weer terug zou keren? Ja, daar was ik het wel mee eens. En @verwondervrouw en @karinwinters zouden elkaar afwisselen met woorden, een Word of the Week of Write on Wednesday. Waarvan ik de eerste al leuk vond: nostalgie. Maar dat zou morgen of anders vrijdag wel even kunnen. En ik stond wel meer te springen bij woorden: afvinken bijvoorbeeld, ben ik dol op. Dilemma’s, ook zo eentje. Ja, maar dat kan morgen wel, of anders heb ik in het weekend wel tijd….
U begrijpt, de WoW van deze week, of eigenlijk die van vorige week kon ik niet laten lopen. Ik ben een schoolvoorbeeld van iemand met uitstelgedrag.

Uitstelgedrag: specifiek bij studeren ook wel studie-ontwijkend gedrag (‘sog’)) is het uitstellen van taken die men eigenlijk wil of moet doen en waarbij men weet dat het uitstel waarschijnlijk niet goed is en tot moeilijkheden of extra stress zal leiden. Daarom wordt dit soms ook irrationeel uitstel genoemd.

Uitstelgedrag

Het is iets wat ik jaren doe, uitstellen. En dan vooral dingen die ik niet leuk vind. Op mijn werk weet ik het nog aardig te ondervangen door to do lijstjes, die kan je namelijk zo mooi afvinken. Bovendien gooi ik er ook deadlines in, dat helpt ook. Thuis kom ik er wel eens achter dat van uitstel ook wel afstel komt. Dan ben ik bezig met prachtige dilemma’s over wat het eerste zou moeten waarop beide items vervolgens afgesteld of nog erger, vergeten worden. Och heden, afvinklijstjes zouden daarbij kunnen helpen.
Dit woord mocht ik niet vergeten van mezelf, Maar dan moet ik er ook tegen kunnen dat ik een week tegen mezelf zeg dat ik nog wat wil schrijven en vervolgens pas ga schrijven als er al weer een nieuwe WoW is verschenen.

Schrijf mee!

#WoW betekent Write on Wednesday of Word of Week. Iedere woensdag verzint een van de deelnemers, Karin, of Irene een woord waar je over kunt schrijven (bloggen, vloggen of ploggen). Niets moet, alles mag. Je kunt op ieder moment instappen.

Verandering

Ik moest aan Viggo denken bij het lezen van de opdracht van #blogzomerdoor: wat was een epifanisch moment waarbij je dacht, ik ga iets veranderen. Epifanie is trouwens best wel een mooi woord dat zelfs een Christelijk feest blijkt te zijn. Viggo Mortensen schijnt ook zo’n epifanie te hebben gehad, want de goede man was blijkbaar de tweede keus voor de rol van Aragorn in Lord of the Rings. Viggo! Tweede keus! De trilogie is één van mijn filmfavorieten. Viggo is het soort acteur waar ik best wel een beschuitje mee wil eten.

In ieder geval waren ze in Nieuw Zeeland blijkbaar al begonnen met filmen en was de eerste keus toch niet goed genoeg waarop Viggo de rol kreeg aangeboden en er over twijfelde. De epifanie kwam eigenlijk van zijn zoon die de boeken had gelezen en zijn vader aanspoorde de rol aan te nemen. The rest is history.

Ga ik veranderen?

Mijn grenzeloze optimisme bij inschrijving voor #blogzomerdoor zorgde ervoor dat ik eigenlijk op de eerste dag al iets had willen schrijven. Dat liep mis en dat kwam omdat ik geen idee had. Ik zat in de richting van grote veranderingen te denken en hoeveel krijg je er daar nou van voor je kiezen in je leven? Een kleine verandering dan?

verandering

Sport

Ik ben nooit echt fanatiek geweest met sporten. Ik werd in 2008 lid van een sportschool voornamelijk omdat twee vriendinnen al lid waren en ik ze wilde steunen. Zij vielen af na verloop van tijd en ik heb een tijd gehad dat ik de sportschool sponsorde. Pas in 2014 kwam de omslag. Oh, en wacht, daar is toch het epifanisch moment.

Hier komt dus ook het moment dat ik even meld dat ik mijn eigen blogs schaamteloos plug, want hier is het linkje naar die eerste verkennende fietstocht naar mijn nieuwe baan.

In 2013 was ik werkeloos geworden, bibliotheek wegbezuinigd, ik als hoofd van de bibliotheek dus ook. Maar in 2014 kreeg ik nieuw werk. Nieuwe baan, nieuwe kansen. Ik had nou niet bepaald de deur platgelopen bij de sportschool in die werkeloze tijd en mijn gewicht was de pan uit gevlogen. Er moest wat aan gebeuren en wel met een personal trainer. Pedro is een aardige jongen die uitstekend de kunst beheerst me af te beulen op een aardige manier en ervoor zorgt dat ik het nog leuk vind ook.

Gewicht

Toen we al een tijdje met zijn tweeën bezig waren en ik afviel, maar niet al te fanatiek, vond hij het nodig me te wijzen op een dieet dat hij gebruikte bij zijn klanten. Daar begon ik in juni 2015 aan en toen begon ik ook met dagelijks bloggen. Het werkte. Met het bloggen en met mijn gewicht. In twee jaar tijd viel ik uiteindelijk zo’n 25 kg af. Sindsdien schommel ik rond dat gewicht waar ik dik (of dun) tevreden mee ben. Bloggen ging eigenlijk ook wel prima, ik heb het een paar weken dagelijks volgehouden, ben toen over gegaan naar een paar keer per week en heb het vervolgens een paar jaar wekelijks vol gehouden. In 2020 heb ik op mijn beide blogs dagelijks geblogd.

Einde

Ik heb niet alleen moeite met titels verzinnen, maar ook met eindes breien aan een verhaal. Ik ben aan #blogzomerdoor begonnen om meer te gaan bloggen, dat lukt wel. Nu nog dat einde en dan moeten jullie het hier fijn mee doen.

#blogzomerdoor is een initiatief van Karin Ramaker.

Kabbelend bloggen: #WOT deel 27, 2023

Donderdag is de dag van de #WOT, dat weet ik al jaren, want ik doe al jaren mee en heb zelfs een tijd woorden verzonnen. Maar de laatste tijd lijkt het een beetje langs me heen te gaan. Ik blog erg weinig op het moment, dit jaar zijn er wel drie berichten verschenen, en op mijn andere blog is het niet veel beter. Wel één bericht dit jaar! Verdwenen zijn de spannende tijden van elke dag een blog! Dat was in 2020 en heb ik toen een halfjaar volgehouden

Kabbelen

Het leven lijkt gewoon door te kabbelen, ik lees die blogs met de #WOT, denk, oh daar kan ik wel iets mee verzinnen en vervolgens kabbel ik de week door met werk, slapen, sport, tv kijken, haken en lezen. Voor ik het weet is die week weer voorbij. Bloggen lijkt er niet in te passen. De vorige twee jaar lijken dat te illustreren. Nu ken ik mezelf en weet ik dat mijn hobby’s in golfjes komen. Ik heb gebreid maar raak die breipennen nauwelijks meer aan, haken is het nieuwe ding. Lezen heb ik altijd gedaan in meer of mindere mate. Dat bloggen komt wel weer, dat hou ik namelijk al twintig jaar vol.

blog

Is bloggen dood?

Goeie vraag hé? Wordt elk jaar wel een keer gesteld. En als je vraag vervolgens in Bing stopt, krijg je tig berichten over waarom bloggen niet dood is. Maar eerlijk is eerlijk, er zijn steeds minder mensen die regelmatig een blog de wereld in slingeren. Blijf ik het doen? Oh, ik denk het wel hoor. Maar dan moet ik wel doen wat ik vandaag gedaan heb. Zitten, WordPress openen, tikken met die handel. Wat nou kabbelen, gewoon bloggen.

#WOT betekent Write on Thursday. Op donderdag verzint Irene een woord waar je over kunt schrijven (bloggen, vloggen of ploggen). Niets moet, alles mag. Je kunt op ieder moment instappen. Dit woord kun je hier vinden.

Afbeelding van WOKANDAPIX via Pixabay

2022 in woorden

De eerste dag van 2023. Ik ben aan het rommelen, ben niet echt actief en zit te verzinnen of ik een jaaroverzicht ga maken. Nou kan ik daar snel mee klaar zijn, ik heb namelijk niet veel geblogd en ik heb niet veel gesport. 2022 kenmerkte zich namelijk door lockdowns en gebrek aan zin, motivatie en energie.

Bloggen

Dit wordt geen lange paragraaf. Na een periode van intensief bloggen in 2020, werd het al minder in 2021, en bereikte het een dieptepunt in 2022. Het is lager geweest, in 2013 heb ik bijvoorbeeld helemaal niet geblogd. Het waren dit jaar wel vier berichten.

Sporten

Kenmerk van mijn blogberichten: vooral gebrek aan motivatie. En ik weet van mezelf dat ik vrij makkelijk ben met zeggen dat ik geen zin heb. Dat zou toch kunnen veranderen met iets waar ik altijd veel plezier mee heb gehad. Goed voornemen voor 2023: in ieder geval afspraken met Pedro niet afzeggen. Ik ben drie weken geleden voor het laatst in Den Hoorn geweest waar we tegenwoordig sporten. Zo moeilijk moet het toch niet zijn, klein uurtje fietsen, sport, capuccinootje, terug fietsen, maar misschien is het juist wel dat fietsen. Ik ben toch de hele ochtend kwijt. Feestje van maken dan maar. De capuccino is een traktatie, ik kan natuurlijk gaan lunchen in de lunchroom in het winkelcentrum aan de Leyweg. Dat kan allemaal helpen.

plank
Mijn notitieblokje met alle tijden

Plank

Het is eigenlijk al een jarenlange obsessie. In 2016 heb ik het gehaald, die twee minuten. Daarna nooit meer. In november ben ik er weer mee begonnen, ik vond dat ik het wel elke dag kon doen. Nou is het niet elke dag gelukt, maar ik ben wel van 48 seconden naar 1 minuut 32 gegaan. Vooruitgang! Op naar de twee minuten!

Verder wens ik iedereen een prachtig en vooral gezond 2023 toe. Na gordelroos en bloedplaatjes tekort vind ik het wel goed met ziekenhuizen. Daar wens ik in 2023 alleen maar voor controles te komen. Tot het volgende bericht of het volgende jaaroverzicht.

Mijn gezondheid en erover bloggen

Het heeft even geduurd voordat ik de behoefte kreeg erover te bloggen. En waarover dan Ali? Nou, over mijn gezondheid, dat ik dus eind januari me niet zo lekker voelde en begin februari zowaar gordelroos kreeg. Er bovenop kwam het feit dat het aantal bloedplaatjes in mijn bloed veel te laag was. Dat zorgde voor twee dagen ziekenhuis. En dat ging op zich goed, alleen kwam er nog iets bij. Het boezemfibrilleren dat ik bij de eerste opname in het ziekenhuis voor darmkanker had gekregen, kwam weer terug. Bijna vier jaar weinig last van gehad, nu was het er weer. Daar mag de cardioloog naar kijken en ben ik dus nu mee bezig. Want een procedure als een cardioversie, waarbij mijn hart een elektrische schok krijgt om de boel te resetten, werkt bij mij dus niet. We gaan door voor verder onderzoek door middel van de MRI – twee maanden wachtlijst. Dus dat duurt even.

Blogstilte

Ik schrijf heel weinig op het moment, of ik heb er geen zin in, of op het moment dat ik er zin in heb, ben ik ergens anders mee bezig. Vandaar dus dat dit bericht het tweede dit jaar is. Tel daarbij dat vorig jaar ook niet echt vruchtbaar was qua berichten en het is wel compleet. Ga ik me er iets van aantrekken? Nou nee. Ik ben altijd vrij wisselvallig geweest met het aantal berichten dat ik produceer. Ik heb zelfs wel eens een jaar overgeslagen.

Het helpt niet dat ik op het moment gewoon moe, moe, moe ben. Het is een bijverschijnsel van de medicijnen voor mijn hart en er valt dus even weinig aan te doen. Ik ben blij als ik aan zwemmen toekom en training met Pedro, 1 keer in de week. Verder is mijn eerste prioriteit mijn gezondheid en zie ik dus wel wat ik doe.

Hallo 2022, dit was 2021

Een nieuw jaar, nieuwe kansen. Zo ga ik maar beginnen aan mijn jaarverslag. Wat kan ik zeggen van 2021? Nou, weinig geblogd in ieder geval, zoveel als ik vorig jaar had geschreven (126 stukjes), zo weinig is er dit jaar uit mijn pen gekomen (9 stukjes). Is dat erg? Nou nee, in 2020 heb ik een half jaar elke dag geblogd, in 2021 had ik daar de energie niet voor.

Sporten dan?

Niet zo veel dus. Lockdown, geen lockdown, lockdown, geen lockdown. Het hielp niet echt. Wat ook niet hielp, was dat ik was overgestapt naar een andere sportschool medio 2020 en door al die lockdowns daar nooit helemaal was ingeburgerd. Maar ik zie wel de tendens de afgelopen jaren, minder energie, minder sport, terwijl ik het nog steeds leuk vind. Het enige dat ik consequent blijf doen zijn de trainingen met Pedro, want daar waren nog wel mogelijkheden voor. Ik ben wezen trainen op zijn werk in De Lier. Leuke opwarming, want 45 minuten fietsen en daar zijn alle faciliteiten. Dat ging dus wel door. Voor de rest ben ik druk bezig geweest met bedenken hoe ik er routine in kon krijgen bij Mulder. Dat is dus niet gelukt. Leuke voor het nieuw jaar.

Wat wel is gelukt is zwemmen! Mulder heeft op dinsdag en woensdag om 8 uur ’s ochtends een uurtje vrij zwemmen en dat heb ik weten te benutten dit jaar. Dat is dan het voordeel van thuis werken, want dat was niet gelukt als ik op kantoor had gezeten.

Afbeelding van LadyMarisa via Pixabay

Gewicht?

Tijd om me daar weer enigszins druk over te maken. De coronakilo’s zijn er aan gevlogen en dat komt ook omdat ik nergens op lette. Ik ga dus weer letten op wat ik eet en probeer er wat vanaf te krijgen, want ik heb 2021 beëindigd met een gewicht boven de 90 kg. Dat moet minder kunnen.

Wat wordt het dit jaar?

Ik ga er niet al te moeilijk over doen. Zelfkennis is een goed ding, ik weet dat het niet gaat werken als ik me ga voornemen iedere week drie keer te gaan sporten.
Wat misschien wel een goed idee is, mezelf niet zoveel laten meenemen door het idee dat ik geen zin heb, want dan komt er helemaal nergens wat van. Zodra die sportschool weer open is kan ik na het werk er heen.

Een terugblik op 2020

Kan een jaar in één woord samengevat worden? Ja hoor: corona. Door het virus veranderde het jaar totaal. Van elke dag naar mijn werk fietsen naar elke dag uit bed rollen en achter mijn laptop gaan zitten. Het jaar werd vooral gekarakteriseerd door minder bewegen. Hier is mijn jaaroverzicht voor 2020.

Cijfers en mijn blog

Hoe dagelijks bloggen je cijfers kan laten oplopen, dat is 2020 ook wel geworden. Ik had afleiding nodig en dat vond ik in elke dag bloggen. Op 1 april begonnen en op 16 november mee gestopt. Het magische moetenwoord moest eruit volgens mij. Het leverde op beide blogs wel een record aan berichten op. Want ik heb hier in 2020 126 berichten gepubliceerd. Niet gek. Het elke dag bloggen leverde wel berichten op die ik in normale tijden misschien niet gepubliceerd zou hebben. Het nodigde ook uit tot opruimen. Het ging niet alleen meer over gewicht, training, sport e.d. maar ook over parkfitness, foto’s e.d. En natuurlijk een mijlpaal die in dit jaaroverzicht niet onvermeld mag blijven, namelijk bericht nummer 312. Tel daarbij dat ik nummer 500 heb gepubliceerd op mijn andere blog en het loopt wel op. In totaal zit ik op 952 berichten op beide blogs.

jaaroverzicht
Afbeelding van Gerd Altmann via Pixabay

Sport

Dat liep dus een beetje in de soep, want met de eerste lockdown in maart werden de sportscholen gesloten, en dat betekende dus geen Health City met zwembad, en geen Sky Health met Pedro. Mijn vervanging was het Zuiderpark, waar ik diverse keren per week ’s ochtends heen ging en oefeningen deed. Squats, lunges, touwtje springen, frisse neus halen en even naar buiten. Gelukkig werd het vanaf april geleidelijk aan steeds lekkerder buiten. In het begin ging ik met shirt, trui en vest aan naar buiten, op het laatst in de zomer had ik alleen dat shirt aan. Leve de zomer, ook mooie zomers met hittegolven. Ik kon met Pedro na verloop van tijd één op één trainingen doen, eerst in Sky Health, vervolgens op zijn werk in De Lier. Pas in juli werden de sportscholen weer geopend en kon ik weer naar Health City toe. Toen was er nog meer pech, want Health City werd een Basic Fit en het zwembad werd gesloten. Ik ben lid geworden van Mulder Sport, een sportschool hier in de buurt, hetgeen weer makkelijker is, want ik kan er ’s ochtends vroeg heen. Half december werden de sportscholen weer gesloten. Moet je proberen, in december buiten sporten. Op zich gaat het wel, maar het moet wel droog zijn. Ik heb met Pedro al een keer buiten staan sporten. Anders hebben we de YouTube yoga, de online fitness en het trainingsprogramma dat ik van Mulder heb gekregen. In 2021 ga ik in ieder geval de wandelchallenge van Wanda doen. Het streven is in ieder geval elke dag de deur uit te gaan. Daar moet dit bij helpen.

Gewicht

Het bekendste woord van dit jaar: corona-kilo’s. De nodige kilo’s zijn er aangekomen dit jaar, voornamelijk omdat ik het eigenlijk een beetje opgaf. Mijn gewicht zit nu rond de 94 kg. Precies weet ik het niet omdat ik al weken niet op de weegschaal heb gestaan. Ik weet wel dat mijn spijkerbroeken redelijk strak zitten. Het voornemen voor 1 januari: op de weegschaal gaan staan en er wat aan doen. Minder strakke spijkerbroeken en zo.

Hoe wordt 2021?

Geen idee, qua corona ziet het er best wel hoopvol uit, want er zijn vaccins, maar tot half januari zijn in ieder geval de sportscholen nog gesloten en moet ik mezelf redden. Ik wens in ieder geval iedereen een prachtig en vooral gezond jaar toe.

Het is even geleden

Vanaf april heb ik dagelijks geblogd, hetzij op dit blog, hetzij op mijn andere blog. Dat ging best wel goed, al zeg ik het zelf, maar het werd wel een beetje een moetje en dat moest anders worden vond ik. Ik heb het geweten. Na een blog waarin het vooral over dat moeten ging, werd de frequentie een stuk lager. Met als gevolg dat het hier helemaal rustig werd, want het is drie weken geleden dat ik hier wat geschreven heb. Is dat erg? Nee, eigenlijk niet, het moet leuk blijven namelijk, en dan helpt het gewoon niet als je tegen heug en meug dingen zit te schrijven.

Training

Ik begin er zowaar een regelmaat in te krijgen. Twee keer per week Mulder, namelijk met Milon en een krachttraining, en Pedro op vrijdag. Pedro stelde voor dat ik zijn training van de vrijdag bij Mulder herhaal en nu heb ik aardig wat ideeën om voor mezelf te doen. En dat gaat best lekker. Deze week wil ik er zelfs een keer zwemmen in gooien en dat wordt dan de eerste keer sinds ik bij Mulder zit. Door dat kinderleszwemmen zijn er alleen maar tijden op de dinsdag- en woensdagochtend om 8 uur. Vrijdag om 8 uur zou ook kunnen, maar dan zit ik al bij Pedro. Maar het streven is er voor deze woensdagochtend.

Gewicht

Typisch dingetje met december, het is zo lang donker. Afgelopen vrijdag had ik om 8:15 een afspraak met Pedro en dan is het gewoon donker als ik wegga! De afgelopen weken heb ik ook mooi niet op de weegschaal gaan staan, want daar had ik gewoon geen zin in. Het is een niet zo geweldig jaar om het netjes te zeggen en ik merk dat het impact heeft. Het komt er eigenlijk op neer dat ik teveel weeg, het weet en mezelf er niet toe kan brengen er serieus iets aan te doen. We gaan gewoon maar door. Het komt een keer goed allemaal.

Bloggen mag, elke dag

Ik zat vanavond te kletsen met een vriendin. We bellen elkaar regelmatig en kletsen dan wat af, zelfs al beleven we niks met al dat thuiszitten. Ik had het met haar erover dat ik van mezelf zoveel moest. Ik moet elke dag bloggen, ik moet aan mijn boek werken, ik moet haken, want twee Sintcadeautjes, onder andere voor haar, ik moet, ik moet, ik moet. En ik realiseerde me dat ik er weer eens was ingetrapt. Ik moet weer van mezelf! Ik moet helemaal niks van mezelf!!!

Elke dag bloggen

Al vanaf 1 april blog ik elke dag en ik merk dat het af en toe knap lastig is. Na zeven en een halve maand, oftewel 229 dagen, komt het af en toe ver uit mijn tenen. Ik heb het er al eens eerder over gehad of dat nou echt moest, elke dag bloggen. Een heus dilemma was dat en dat was eind juli. Kan je nagaan. Heb ik het daarna toch weer even volgehouden.

bloggen
Afbeelding van chetan kotadiya via Pixabay

Hoe nu verder?

Ik merk bij mezelf dat het echt een verplichting aan het worden is. Ik vind bloggen leuk en ik zal er absoluut mee doorgaan, maar het heilige moeten mag er even uit. Dat merkte ik al tijdens dat telefoongesprek met vriendin. Er moet helemaal niets. Dus dat Sintcadeautje voor haar dat ik nog moet haken en waar ik nog aan moet beginnen, dat zou zomaar eens een kerstcadeautje kunnen worden. Of een verjaardagscadeau – ze is in juni jarig.
Dat boek en #nanowrimo, nou, volgend jaar is het weer november. Daar ga ik rustig mee verder, wellicht blijft het gewoon een project voor mezelf en laat ik het niemand lezen.
En het bloggen. Ja, nu heb ik natuurlijk weer een onderwerp waar ik rustig paragrafen over voltik. Maar ik heb me wel voorgenomen dat als ik morgenavond wil Netflixen of iets dergelijks, dat het dan Netflixen wordt. Dagelijkse traditie na ruim een half jaar doorbroken. Zo, ik heb het zomaar opgeschreven.

Update nummer 365

Moet je je nou voorstellen, dat ik een jaar geleden met dit blog was begonnen, en dat ik nu dus het jubileumbericht had bereikt. Een jaar lang elke dag bloggen! Was het maar zo. Ik ben ruim elf jaar geleden begonnen, in augustus 2009. Ik was net twaalf dagen bezig met het Weight Watch dieet. Toen was ik al optimistisch, want ik wilde elke dag gaan bloggen. Nou, dat lukte echt niet. De regelmaat was heel onregelmatig.

Nu blog ik elke dag. De ene dag kost het wat meer moeite dan de andere, maar er komt eigenlijk elke dag wel wat uit. Het houdt me van de straat en dat is tijdens deze coronacrisis ongeveer letterlijk. Maar het helpt me ook wel. In april begon ik hiermee als een soort concentratieoefening en dat is het inderdaad. Elke dag zit ik hier weer met mijn laptop. Eerst een keuze maken welk blog ik zal gebruiken, namelijk dit of mijn andere blog. Op donderdag wordt het gewoon mijn andere blog, vanwege de #WOT, voor de rest van de dagen staat het vrij. Als ik gewoon wil kletsen kan ik het beste hier terecht en dat is dus ook vandaag weer het geval.

Slapen

Het gaat ook vandaag weer niet lang worden, want mijn plan is toch wel vanavond een tikkeltje op tijd naar bed te gaan. De laatste dagen is het deels door mijn eigen schuld een paar keer flink te laat geworden met als resultaat dat ik nu gewoon moe ben. Voor de verandering eens vroeg gaan slapen zou wel eens kunnen helpen. Een wijze les die ik al jaren ken is niet met een goed boek naar bed te gaan. Ik blijf namelijk gewoon doorlezen. Gisteravond ging het mis omdat ik bij vriendin M was om haar te helpen met haar kast. Vervolgens zijn we fijn films gaan kijken en was het half 1 eer ik thuis was en kon gaan slapen. Morgen heb ik me ingeschreven voor Milon bij Mulder. Het zou leuk zijn als dat sporten deze week een keer zou lukken.