Sportdipje

Het was zo mooi, een vaste gewoonte op de vrijdag, afspraak met mijn personal trainer, in Health City tijden ging ik dan ook nog zwemmen en was die vrijdag wel besteed. Toen ik overgestapt was naar Muldersport was het alleen de afspraak met Pedro en ging ik op andere dagen zwemmen. Toen kwam een beetje de klad erin. Pedro stopte door persoonlijke omstandigheden in april 2023 vrij plotseling met personal training en ik ging op vrijdag naar Mulder en deed het biocircuit. De plank deed ik ook op die vrijdag. Ik ging zwemmen op dinsdag- of woensdagochtend om 8 uur, ik deed yoga op zondagochtend. Toen ging ik dippen.

Sportdipje

Zwemmen om 8 uur ’s ochtends is leuk maar het kost zeker in de winter de nodige moeite op tijd uit bed te komen en naar het zwembad te gaan. Het lukte vrij regelmatig tot juli vorig jaar en toen lukte het gewoon niet meer. Geen zin om eruit te gaan en richting zwembad te gaan. Yoga dan! Zondag om 11 uur, prima tijd toch? Nee, niet helemaal. Ik zie in mijn schema dat ik in oktober voor het laatst bij yoga ben geweest. En dat terwijl het een prima les is met een fijne leraar.

Biocircuit! Dat is dus het enige dat ik nog vrij consequent deed. Vrijwel elke vrijdag stond ik bij Mulder voor de deur, liep daadwerkelijk naar binnen en ging sporten. Tot anderhalve maand geleden toen ik niet kon omdat ik een lang weekend weg was. De vrijdag erop was ik ziek, de vrijdag daarop… Had ik geen zin. En in dat stadium zit ik nog steeds. Vanaf begin februari niet gesport.

En wat ga je eraan doen Ali?

Weet ik veel. De suggestie van een vriendin opvolgen die niet van sport houdt, maar weet dat het goed voor haar is en dus ook gaat als ze geen zin heeft. Ze heeft namelijk nooit zin. Maar ik kan dat stadium nog even niet aanboren.

De beste remedie is denk ik toch weer een afspraak gaan maken met een personal trainer en weer naar Sky Health gaan. Ik volg ze nog steeds op Instagram, de site laat zien dat er voldoende trainers zijn. Dan kan ik verder weer opbouwen en me op zondag bijvoorbeeld weer naar yoga schoppen, heb ik altijd een fijne les gevonden.

Ik weet dat sport goed is, in de darmkanker periode ben ik er beter doorheen gekomen omdat ik in conditie was. Die conditie ontbreekt nu en is eigenlijk nog belangrijker geworden met de sarcoïdose die ik nu heb, hup dus. Afspraak maken!

Verandering

Ik moest aan Viggo denken bij het lezen van de opdracht van #blogzomerdoor: wat was een epifanisch moment waarbij je dacht, ik ga iets veranderen. Epifanie is trouwens best wel een mooi woord dat zelfs een Christelijk feest blijkt te zijn. Viggo Mortensen schijnt ook zo’n epifanie te hebben gehad, want de goede man was blijkbaar de tweede keus voor de rol van Aragorn in Lord of the Rings. Viggo! Tweede keus! De trilogie is één van mijn filmfavorieten. Viggo is het soort acteur waar ik best wel een beschuitje mee wil eten.

In ieder geval waren ze in Nieuw Zeeland blijkbaar al begonnen met filmen en was de eerste keus toch niet goed genoeg waarop Viggo de rol kreeg aangeboden en er over twijfelde. De epifanie kwam eigenlijk van zijn zoon die de boeken had gelezen en zijn vader aanspoorde de rol aan te nemen. The rest is history.

Ga ik veranderen?

Mijn grenzeloze optimisme bij inschrijving voor #blogzomerdoor zorgde ervoor dat ik eigenlijk op de eerste dag al iets had willen schrijven. Dat liep mis en dat kwam omdat ik geen idee had. Ik zat in de richting van grote veranderingen te denken en hoeveel krijg je er daar nou van voor je kiezen in je leven? Een kleine verandering dan?

verandering

Sport

Ik ben nooit echt fanatiek geweest met sporten. Ik werd in 2008 lid van een sportschool voornamelijk omdat twee vriendinnen al lid waren en ik ze wilde steunen. Zij vielen af na verloop van tijd en ik heb een tijd gehad dat ik de sportschool sponsorde. Pas in 2014 kwam de omslag. Oh, en wacht, daar is toch het epifanisch moment.

Hier komt dus ook het moment dat ik even meld dat ik mijn eigen blogs schaamteloos plug, want hier is het linkje naar die eerste verkennende fietstocht naar mijn nieuwe baan.

In 2013 was ik werkeloos geworden, bibliotheek wegbezuinigd, ik als hoofd van de bibliotheek dus ook. Maar in 2014 kreeg ik nieuw werk. Nieuwe baan, nieuwe kansen. Ik had nou niet bepaald de deur platgelopen bij de sportschool in die werkeloze tijd en mijn gewicht was de pan uit gevlogen. Er moest wat aan gebeuren en wel met een personal trainer. Pedro is een aardige jongen die uitstekend de kunst beheerst me af te beulen op een aardige manier en ervoor zorgt dat ik het nog leuk vind ook.

Gewicht

Toen we al een tijdje met zijn tweeën bezig waren en ik afviel, maar niet al te fanatiek, vond hij het nodig me te wijzen op een dieet dat hij gebruikte bij zijn klanten. Daar begon ik in juni 2015 aan en toen begon ik ook met dagelijks bloggen. Het werkte. Met het bloggen en met mijn gewicht. In twee jaar tijd viel ik uiteindelijk zo’n 25 kg af. Sindsdien schommel ik rond dat gewicht waar ik dik (of dun) tevreden mee ben. Bloggen ging eigenlijk ook wel prima, ik heb het een paar weken dagelijks volgehouden, ben toen over gegaan naar een paar keer per week en heb het vervolgens een paar jaar wekelijks vol gehouden. In 2020 heb ik op mijn beide blogs dagelijks geblogd.

Einde

Ik heb niet alleen moeite met titels verzinnen, maar ook met eindes breien aan een verhaal. Ik ben aan #blogzomerdoor begonnen om meer te gaan bloggen, dat lukt wel. Nu nog dat einde en dan moeten jullie het hier fijn mee doen.

#blogzomerdoor is een initiatief van Karin Ramaker.

2022 in woorden

De eerste dag van 2023. Ik ben aan het rommelen, ben niet echt actief en zit te verzinnen of ik een jaaroverzicht ga maken. Nou kan ik daar snel mee klaar zijn, ik heb namelijk niet veel geblogd en ik heb niet veel gesport. 2022 kenmerkte zich namelijk door lockdowns en gebrek aan zin, motivatie en energie.

Bloggen

Dit wordt geen lange paragraaf. Na een periode van intensief bloggen in 2020, werd het al minder in 2021, en bereikte het een dieptepunt in 2022. Het is lager geweest, in 2013 heb ik bijvoorbeeld helemaal niet geblogd. Het waren dit jaar wel vier berichten.

Sporten

Kenmerk van mijn blogberichten: vooral gebrek aan motivatie. En ik weet van mezelf dat ik vrij makkelijk ben met zeggen dat ik geen zin heb. Dat zou toch kunnen veranderen met iets waar ik altijd veel plezier mee heb gehad. Goed voornemen voor 2023: in ieder geval afspraken met Pedro niet afzeggen. Ik ben drie weken geleden voor het laatst in Den Hoorn geweest waar we tegenwoordig sporten. Zo moeilijk moet het toch niet zijn, klein uurtje fietsen, sport, capuccinootje, terug fietsen, maar misschien is het juist wel dat fietsen. Ik ben toch de hele ochtend kwijt. Feestje van maken dan maar. De capuccino is een traktatie, ik kan natuurlijk gaan lunchen in de lunchroom in het winkelcentrum aan de Leyweg. Dat kan allemaal helpen.

plank
Mijn notitieblokje met alle tijden

Plank

Het is eigenlijk al een jarenlange obsessie. In 2016 heb ik het gehaald, die twee minuten. Daarna nooit meer. In november ben ik er weer mee begonnen, ik vond dat ik het wel elke dag kon doen. Nou is het niet elke dag gelukt, maar ik ben wel van 48 seconden naar 1 minuut 32 gegaan. Vooruitgang! Op naar de twee minuten!

Verder wens ik iedereen een prachtig en vooral gezond 2023 toe. Na gordelroos en bloedplaatjes tekort vind ik het wel goed met ziekenhuizen. Daar wens ik in 2023 alleen maar voor controles te komen. Tot het volgende bericht of het volgende jaaroverzicht.

Afspraak met mezelf

Ik heb wat motivatieprobleempjes. Dat is niet nieuw, dat heb ik al een tijdje. De coronaperiode heeft niet echt geholpen. Mijn ritme is ver te zoeken, of liever gezegd, ik heb gewoon geen ritme meer. En dat merk ik niet voor het eerst.

Afspraken

Eén keer in de week gaat het goed. Dan heb ik een afspraak met Pedro en dat zet ik altijd door. Zelfs nu hij bij Sky Health is weggegaan en trainingen geeft in Den Hoorn. Vrijdag ben ik voor het eerst geweest, vijftig minuten fietsen, training en weer vijftig minuten fietsen. Ik ben in ieder geval opgewarmd als ik aankom. Dat is dus een afspraak. Een afspraak met mezelf blijkt wat lastiger te zijn omdat ik dan zo makkelijk kan zeggen dat ik geen zin heb. Het enige dat aardig lukt is zwemmen. Woensdagochtend klim ik op de fiets, ga ik naar Mulder en lig ik om 8 uur in het bad. Dat is te doen.

En toch ga ik het weer doen, een kleine afspraak met mezelf. Kleine dingen, zoals die plank elke dag, want daar ben ik vijf minuten mee bezig. Matje uitrollen, plank doen, matje weer oprollen. Oh en een verhaal op Instagram zetten. Soort pressiemiddel om het toch vooral te doen.
De oefeningen die ik van mijn fysiotherapeut heb gekregen om mijn benen te versterken, dat kan gewoon weer elke avond, dat heb ik in het begin gedaan, kan weer. Als dat in het systeem zit, ga ik verder met Mulder waar ik het biocircuit minstens eens per week kan doen.

Goede voornemens moeten er zijn, nu nog nakomen. Maar dit zou moeten lukken. Niet te groot, vooral eerst kleine dingen.

Sport: #WOT deel 31, 2021

Elke vrijdag sta ik er, Sky Health in het centrum van Den Haag. En na drie kwartier kan ik weer weg, want dan heb ik mijn wekelijkse training met personal trainer Pedro weer gehad. Ik vind het fijn, die afspraak staat er, ik sport in ieder geval één keer per week en het gaat er hard aan toe. Met een trainer werk ik altijd harder. Zeker met een beetje warm weer wil het wel. Dan druipt het zweet van me af.

Het #WOT woord van deze week is

Sport = 1) Actieve bezigheid 2) Deel van een ladder 3) Gezonde activiteit 4) Katern van een krant 5) Lichaamsbeweging 6) Ontspanning 7) Plankje dat twee stijlen of liggers verbindt

Sport

Het is de sportzomer dit jaar, want we hebben de Olympische Spelen. Nou zie ik daar niet veel van. Door het tijdverschil met Japan moet je dus midden in de nacht voor de tv zitten. Olympische Spelen kijken vind ik leuk, vooral omdat er sporten in beeld komen die je normaal nooit ziet, maar zo fanatiek ben ik nou ook weer niet. Ik doe het dus met de beelden die je in het nieuws ziet. Ik kijk naar Humberto dat vrijwel geheel over sport gaat. Af en toe pik ik wat op Twitter mee en op Instagram en dat is het wel.

En je eigen sport dan Ali? Nou, de rest van de week moet ik het zelf doen en dat wil nog wel eens wrikken. Want dan heb ik op zondag een les yoga staan, op dinsdagochtend 8 uur zwemmen, en donderdag een buitensportles, maar ik ben niet wezen zwemmen en als het morgen regent, zie je mij niet buiten sporten. Dat kost dus wat moeite, maar het voornemen is er elke week weer.

Schrijf je mee?

En? Heb ik sporters onder mijn lezers zitten? Of blijft het bij de Spelen op de buis? Of denk je, ik wandel, dus ik besta? Ik hoor het graag van je. Laat een reactie achter.

#WOT betekent Write on Thursday. Op donderdag verzint Irene een woord waar je over kunt schrijven (bloggen, vloggen of ploggen). Niets moet, alles mag. Je kunt op ieder moment instappen. Dit woord kun je hier vinden.

Het gaat kriebelen

Het is al weken hetzelfde bij mij. Geen energie om wat te doen. Wel genoeg mensen die me aanmoedigen. Vrijdag was dat Pedro die vanwege de tweeling die in aankomst is, waarschijnlijk de komende twee weken er niet is. “Wel wat doen, Ali”. Dat was ik wel met hem eens. Vanmorgen zat ik met vriendin W aan de telefoon die me vroeg wat ik ging doen vandaag. “Ga je nog sporten?” Um, mond vol tanden, ja, dat moet ik eigenlijk wel weer in mijn schema gaan zetten. Ik ben er een beetje onderuit gekomen vandaag, want hee, met andere dingen ben ik wel actief.

Sportschema

Mijn sportschool organiseert voldoende, want buitensportactiviteiten en een account waar je online allerlei lessen kan volgen. Aan de andere kant, dan moet je het wel doen en niet zoals ik de laatste week heb gedaan het gewoon weer uit mijn schema knikkeren. Voornemens hebben en ze vervolgens ook volhouden. Die ferme discipline van een Facebook vriend zit nog steeds in mijn hoofd. Dus kriebel de kriebel, het wandelen van Mulder staat voor morgenmiddag in mijn schema. Het account voor lessen is aangevraagd. Het schema van Pedro mag minstens vijf keer per week vind ik. Geen zin moet even de deur uit en ik mag ook wat meer de deur uit.

Volhouden

Het is een dingetje. De ene dag loopt over in de andere dag. De ene dag loop ik over van de voornemens, de andere dag zeg ik heel makkelijk dat ik geen zin heb. Eerst deze week maar. Ik las de column van Aaf Brandt Corstius in de Margriet (nr. 13, 2021) en ik ben het helemaal met haar eens.

Elke keer was het weer een heel besluit. Ik zou kunnen gaan sporten, maar ik zou ook op de bank kunnen blijven hangen. Ik zou naar yoga kunnen gaan, maar morgen was er een fijnere les, dus dan ging ik nu maar niet. Nooit vloog ik geroutineerd naar buiten, tas met spulletjes in de hand, om naar het sportetablissement te fietsen.

Uit mijn leven gegrepen. Zo gaat dat dus bij mij ook. Als ik ’s ochtends niet meteen mijn sportkleren aantrek, komt er niets van, want halverwege de dag verkleden is blijkbaar erg moeilijk. Choices, choices dus. Ik ga zien wat ervan komt.

Een rustige maand

Na teruglezing van mijn eigen eerste bericht van dit jaar heb ik vandaag besloten dat ik één voornemen goed uitvoer: niets moeten. Dagelijks naar buiten? Het was best wel koud deze maand, dus dat heb ik niet elke dag gedaan. De wandelles van Mulder? Probeer ik elke week een keer te doen, het enige nadeel van die les is dat de lerares net even wat sneller wandelt dan ik. Een groot deel van de les probeer ik haar dus bij te houden en dat is eigenlijk niet goed voor mijn knieën.

Rust, rust, rust

Ik doe gewoon weinig. Nou valt er ook weinig buiten de deur te doen, dus dat valt al af. Binnen lees ik vooral en haak ik, en kijk ik series en films. Ik ben nog enigszins buiten de deur te krijgen om gewoon een rondje te lopen of een paar boodschappen te doen, of voor een wandeling met Mulder, maar verder niet.

Sport

Deze week was het de tweede keer dat ik niet met Pedro afsprak vanwege het verwachte regenweer dat niet op kwam dagen. “Een mens lijdt het meest door het lijden dat hij vreest en dat niet op komt dagen…” Nou ben ik niet bang voor regen, maar het vooruitzicht drijfnat op je sportplek aan te komen is geen aantrekkelijk vooruitzicht. Zelf maar wat doen dus.

Avondklok

Aan het instellen van de avondklok deze maand kan je merken dat de lontjes kort worden en er maar weinig nodig is om de vlam in de pan te laten slaan. Rellen dus. Voor mij reden om het hele gebeuren een beetje te vermijden. Ik weet zonder al dat nieuws ook wel dat we in een pandemie zitten. En om met Tjitske Reidinga te spreken (Margriet 3/2021) “Je moet het op je eigen postzegel zo leuk mogelijk maken en lief zijn voor de mensen om je heen.” En met die wijze noot beëindig ik dit stukje.

Hier is januari

Januari, de maand van de goede voornemens, van het nieuwe beginnen en van de schone lei. Het is symbolisch, deze maand. Het vorige jaar is afgelopen, en het vorige jaar was één van de raarste dat ik in mijn leven heb meegemaakt. Dit jaar belooft wat – hoop ik.

Voornemens

Ik ben niet van de goede voornemens, het zijn meestal van die dingen die je niet waar gaat maken en waarmee je jezelf voor de gek houdt. Ik hou het dit jaar meer op ideeën, dingen die ik wil gaan doen. Elke dag even naar buiten is zo’n idee. Even een wandelingetje maken, frisse neus halen. Ik doe mee met de wandelchallenge van Wanda en de combinatie ligt voor de hand. Wandelingetje, even naar buiten, eventueel de opdracht van Wanda, bijvoorbeeld een heuvel op die ik in Den Haag niet heb en dan weer door. Verder heb ik ook een serie oefeningen van Pedro gekregen die ik elke dag zou moeten doen: 40 jump lunges, 30 jump squats, 20 crunches, 10 push ups, 2 minuten plank. Ik kan me zomaar voorstellen dat ik dat na een maand wat vlotter doe dan nu. Nu denk ik na een kwartier oefeningen dat ik nooit meer bijkom.

Sport

Geen sportschool, want weer gesloten in de lockdown. Dat is balen, maar er is een alternatief, want buitensport is goed te doen. Het is koud, maar nog steeds boven het vriespunt, en als het niet regent is het zelfs lekker. Pedro geeft buitentraining in zijn bootcamppark, Park015, en ik kan bij Mulder terecht die in het Zuiderpark sporttrainingen geeft en wandelingen met oefeningen.

uitdaging
Afbeelding van Jakub Luksch via Pixabay

Gewicht

Ik ben op 1 januari gestopt met mijn hoofd in het zand steken en ben op de weegschaal gaan staan. Dat viel niet mee, want het was 95,2 kg. En wat ga ik daar aan doen? Jawel, dat vroeg Pedro ook. Nou, met één maatregel ben ik bezig, en dat is dry January. Dat werd weer eens tijd, want er zijn de nodige wijntjes ingegaan die hebben bijgedragen tot de corona-kilo’s. Een mooie uitdaging die ik in het verleden vaker ben aangegaan. Voor de rest: minder snoepen, beter letten op wat ik eet, elke dag even bewegen. En weet je, het heeft al effect, na de eerste week sta ik op 94,1 kg.

Ideeën uitvoeren

Ik heb een pauzedag vandaag. Ik zat vanochtend met koffie en mijn krantjes naar buiten te kijken en zat te denken dat ik nog naar buiten moest. Nee! Af! Niets moet! Vandaag heb ik dus niets gedaan. Morgen weer.

Een terugblik op 2020

Kan een jaar in één woord samengevat worden? Ja hoor: corona. Door het virus veranderde het jaar totaal. Van elke dag naar mijn werk fietsen naar elke dag uit bed rollen en achter mijn laptop gaan zitten. Het jaar werd vooral gekarakteriseerd door minder bewegen. Hier is mijn jaaroverzicht voor 2020.

Cijfers en mijn blog

Hoe dagelijks bloggen je cijfers kan laten oplopen, dat is 2020 ook wel geworden. Ik had afleiding nodig en dat vond ik in elke dag bloggen. Op 1 april begonnen en op 16 november mee gestopt. Het magische moetenwoord moest eruit volgens mij. Het leverde op beide blogs wel een record aan berichten op. Want ik heb hier in 2020 126 berichten gepubliceerd. Niet gek. Het elke dag bloggen leverde wel berichten op die ik in normale tijden misschien niet gepubliceerd zou hebben. Het nodigde ook uit tot opruimen. Het ging niet alleen meer over gewicht, training, sport e.d. maar ook over parkfitness, foto’s e.d. En natuurlijk een mijlpaal die in dit jaaroverzicht niet onvermeld mag blijven, namelijk bericht nummer 312. Tel daarbij dat ik nummer 500 heb gepubliceerd op mijn andere blog en het loopt wel op. In totaal zit ik op 952 berichten op beide blogs.

jaaroverzicht
Afbeelding van Gerd Altmann via Pixabay

Sport

Dat liep dus een beetje in de soep, want met de eerste lockdown in maart werden de sportscholen gesloten, en dat betekende dus geen Health City met zwembad, en geen Sky Health met Pedro. Mijn vervanging was het Zuiderpark, waar ik diverse keren per week ’s ochtends heen ging en oefeningen deed. Squats, lunges, touwtje springen, frisse neus halen en even naar buiten. Gelukkig werd het vanaf april geleidelijk aan steeds lekkerder buiten. In het begin ging ik met shirt, trui en vest aan naar buiten, op het laatst in de zomer had ik alleen dat shirt aan. Leve de zomer, ook mooie zomers met hittegolven. Ik kon met Pedro na verloop van tijd één op één trainingen doen, eerst in Sky Health, vervolgens op zijn werk in De Lier. Pas in juli werden de sportscholen weer geopend en kon ik weer naar Health City toe. Toen was er nog meer pech, want Health City werd een Basic Fit en het zwembad werd gesloten. Ik ben lid geworden van Mulder Sport, een sportschool hier in de buurt, hetgeen weer makkelijker is, want ik kan er ’s ochtends vroeg heen. Half december werden de sportscholen weer gesloten. Moet je proberen, in december buiten sporten. Op zich gaat het wel, maar het moet wel droog zijn. Ik heb met Pedro al een keer buiten staan sporten. Anders hebben we de YouTube yoga, de online fitness en het trainingsprogramma dat ik van Mulder heb gekregen. In 2021 ga ik in ieder geval de wandelchallenge van Wanda doen. Het streven is in ieder geval elke dag de deur uit te gaan. Daar moet dit bij helpen.

Gewicht

Het bekendste woord van dit jaar: corona-kilo’s. De nodige kilo’s zijn er aangekomen dit jaar, voornamelijk omdat ik het eigenlijk een beetje opgaf. Mijn gewicht zit nu rond de 94 kg. Precies weet ik het niet omdat ik al weken niet op de weegschaal heb gestaan. Ik weet wel dat mijn spijkerbroeken redelijk strak zitten. Het voornemen voor 1 januari: op de weegschaal gaan staan en er wat aan doen. Minder strakke spijkerbroeken en zo.

Hoe wordt 2021?

Geen idee, qua corona ziet het er best wel hoopvol uit, want er zijn vaccins, maar tot half januari zijn in ieder geval de sportscholen nog gesloten en moet ik mezelf redden. Ik wens in ieder geval iedereen een prachtig en vooral gezond jaar toe.

Even bikkelen

Het was hard werken vanochtend. Bikkelen noemt Pedro dat altijd. Nou is het altijd hard werken tijdens een training met Pedro, maar ik realiseerde me wel dat ik gestraft werd voor het feit dat ik deze week niets had gedaan. Knieën die protesteren, ja, nauwelijks gefietst. Al zweten als je naar twee dumbbells kijkt, ja, de hele week niet in de sportschool geweest.
En dat doet me dan wel nadenken, maar ja, de algehele malaise die me heeft bevangen deze week? Die gaat er niet echt van over.
Een vriend van me geeft al jaren zwemles en wees me op trimzwemmen bij een Haagse zwemvereniging en dat vind ik dan ook weer een idee. Maar dan moet ik me weer binden aan iets, het voordeel is wel dat dit vast op een avond is, namelijk donderdagavond. Schema, schema, schema.
Bikkelen kan ik dus wel, maar dat moet ik zien uit te breiden tot meerdere dagen. En ik moet me een beetje over het eeuwige geen zin hebben heen helpen. Dat ligt denk ik ook een beetje aan de tijd van het jaar.
Genoeg om over na te denken. Het is dus weer een korte vandaag.